نسخه های متفاوت اندروید چه تفاوتی با هم دارند؟

بر اساس آمار ارائه شده، ۲.۳ میلیارد گوشی و تبلت مبتنی بر سیستم عامل اندروید در جهان استفاده می‌شود که این تعداد بالا، شرکت گوگل را وادار به توسعه‌ی سیستم عامل اندروید می‌کند. از همین رو، هر از چند گاهی، نسخه‌ی جدیدتر اندروید توسط گوگل معرفی شده و به کاربران تلفن‌های همراه ارائه می‌شود. در این متن سعی داریم به بررسی نسخه های اندروید پرداخته و تفاوت‌های این نسخه‌ها را با هم بیان کنیم.

تاریخچه سیستم عامل اندروید

سیستم عامل اندروید توسط شرکت گوگل ساخته و توسعه داده شده است. این سیستم عامل برای بار اول در HTC Dreamمورد استفاده قرار گرفت. تاریخ انتشار اولیه سیستم عامل اندروید به تاریخ ۲۳ سپتامبر سال ۲۰۰۸ بر می‌گردد.

اندروید، سیستم عاملی منبع باز به شمار می‌رود و بر مبنای لینوکس است. زبان عمده‌ برنامه‌نویسی استفاده شده برای خلق این سیستم عامل، جاوا، سی و سی پلاس پلاس است.منظور از نرم افزار و سیستم عامل منبع باز، نرم‌افزارهایی هستند که کاربران توانایی تغییر کدهای آن را دارند. به عبارت ساده‌تر، کاربرانی که توانایی کدنویسی قابل قبولی دارند، می‌توانند تغییراتی در آن ایجاد کنند. به همین دلیل هم هست که تقریبا هر شرکت سازنده‌ی گوشی‌های اندرویدی، برای خود رابط کاربری اختصاصی دارد. به طور مثال شرکت شیائومی را در نظر بگیرید که از رابط کاربری می‌یوآی (MiUI) در تلفن‌های همراه خود استفاده می‌کند.

اما در این بین، شرکت‌هایی هم هستند که از نسخه‌ی خام و اصلی اندروید استفاده می‌کنند. به عنوان مثالی برای چنین شرکت‌هایی، می‌توانیم به شرکت گوگل اشاره کنیم.

نسخه های اندروید علاوه بر شماره نسخه، دارای نام‌های جذابی هستند. به عنوان مثال، اندروید ورژن ۵، آبنبات چوبی (LolliPop) است. اغلب اسم‌های استفاده شده برای ورژن‌های اندروید، نام‌های خوراکی‌های شیرین و تنقلات هستند. لازم به ذکر است که در زمان نوشتن این مقاله، آخرین نسخه اندروید، اندروید ۱۱ است که در حال حاضر هیچ گوشی از آن استفاده نمی‌کند ولی تعدادی از گوشی‌ها قابلیت دریافت این نسخه را خواهند داشت.

نسخه‌های اندروید

در حال حاضر، نسخه‌های اندروید از شماره ۰.۹ شروع و در شماره ۱۱ به اتمام می‌رسد. در زیر به صورت جزئی به بررسی هر کدام از نسخه‌های اندروید می‌پردازیم.

اندروید ۱

به خاطر اینکه اندروید ۰.۹ به صورت طرحی برای اندروید بود، آن را به عنوان نسخه‌ی مجزا در نظر نگرفته و به توضیح آن نمی‌پردازیم.

اندروید یک تحت عنوان اندروید Apple Pie یا کیک پای سیب نامیده و به بازار ارائه شد. در زمان ارئه‌ی آن، به خاطر جدید بودن، بسیار مورد استقبال کاربران قرار گرفت. در این نسخه، قابلیت‌های ابتدایی که در حال حاضر هر تلفن همراهی آن‌ها را داراست به نسخه‌ی اندروید آورده شد. از این قابلیت‌های ابتدایی می‌توانیم به پشتیبانی از دوربین، نرم‌افزار یوتیوب، نرم‌افزار مخاطبین، نرم‌افزار جیمیل، نرم‌افزار گوگل مپز و دانلود و آپدیت نرم‌افزار‌ها از اندروید مارکت اشاره کرد. لازم به ذکر است که در حال حاضر، هیچ سخت‌افزار موبایلی، از اندروید ورژن یک استفاده نمی‌کند.

اندروید ۱.۱

این نسخه از اندروید در زمان ارائه، نسخه‌ی Banana Bread یا کیک موزی نامیده شد. در این نسخه، قابلیت ذخیره کردن فایل‌های پیوستی به MMS به اندروید اضافه شد.

اندروید ۱.۵

نام اندروید ۱.۵، کیک فنجانی یا Cupcake بود. در این نسخه، قابلیت پشتیبانی از کیبوردهای دارای قابلیت پیشبینی کلمه به اندروید افزوده شد. علاوه بر آن، قابلیت ضبط و تماشای ویدیو در اندروید ممکن شد و بهبودهایی در حوزه‌ی بلوتوث در اندروید رخ داد.

اندروید ۱.۶

اندروید ۱.۶، تحت عنوان Donut شناخته می‌شود. در این نسخه، قابلیت پشتیبانی از نوشتارهای دست به اندروید افزوده شد. به عبارت ساده‌تر، در صورت نوشتن عبارت “Hello”، کیبورد و سیتم عامل قادر به تشخصی آن و تبدیل آن به متن بود. سیستم مکان‌یابی تلفن همراه در این نسخه بهبودهای قابل قبولی یافت.

اندروید ۲.۰

این نسخه از اندروید، اندروید Éclair (نوعی شیرینی دارای خامه و بستنی) نامیده شد. اگر از تصاویر زنده یا Live Wallpaper در تلفن همراه خود استفاده می‌کنید، باید بدانید که این قابلیت از اندروید ورژن ۲ به سیستم عامل اندروید افزوده شده است. بلوتوث ورژن ۲.۱ در این نسخه از اندروید قابل استفاده شد. علاوه بر آن، رابط کاربری اندروید در این نسخه بهبود یافت.

اندروید ۲.۱

قبل از این نسخه از اندروید، اندروید نسخه‌ی ۲.۰.۱ وارد بازار شد ولی ویژگی‌های چشمگیری به تلفن‌های همراه نیافزود. به همین خاطر، اندروید ۲.۱ را بررسی می‌کنیم. در این نسخه، مزیت اضافه شده به اندروید، فقط بهبود رابط کاربری بود.اندروید ۲.۲گوگل این نسخه از اندروید را Froyo نامگذاری و به بازار ارائه کرد. از جمله قابلیت‌های افروده شده به اندروید در این نسخه، می‌توانیم به USB Tethering، آپلود فایل در مرورگر، پشتیبانی از GIF ها و بهبود سرعت تلفن‌های همراه اشاره کنیم.

اندروید ۲.۳

اندروید نان زنجبیلی یا GigerBread دارای توانایی پشتیبانی از تماس‌های تصویری بود. علاوه بر این، بهبود رابط کاربری، بهبود فرآیند Copy/Paste و بهبود مدیریت انرژی دستگاه در این نسخه، به این سیستم عامل افزوده شد.

اندروید ۲.۳.۳ و ۲.۳.۴

در این نسخه‌ها، پشتیبانی از گپ صوتی و تصویری با استفاده از Google Talk به سیستم عامل افزوده شد. لازم به ذکر است که نسخه های اندروید ذکر شده تا این قیمت از متن، در حال حاضر توسط هیچ کاربری استفاده نمی‌شوند. اما اندروید ۲.۳.۳ و ۲.۳.۴ همچنان هم توسط ۰.۳ درصد کاربران اندرویدی استفاده می‌شود.

اندروید ۲.۳.۵ و ۲.۳.۶ و ۲.۳.۷

تفاوت‌هایی که در این سه نسخه از اندروید به این سیستم عامل افزوده شد عبارتند از بهبودهای نرم‌افزار جیمیل، بهبود مشکلات بلوتوث در تلفن‌های همراه سری سامسونگ گلکسی اس و بهبود مشکلات جستجو با صدا.

اندروید ۳.۰

اندروید نسخه ۳ یا Honeycomb، دارای ویژگی‌های متفاوتی به نسبت سایر نسخه های اندروید بود. در این نسخه، رابط کاربری ۳ بعدی اندروید توسعه داده شد. پشتیبانی از تبلت‌ها، بهبود یافت. پروتکل انتقال رسانه در این نسخه، به سیستم عامل افزوده شد. تماس تصویری مبتنی بر Google Talk توسط این نسخه از اندروید معرفی شد. جستجو در اینترنت به شکل خصوصی (Private Browsing) در این نسخه ممکن شد.

اندروید ۳.۱

این نسخه از اندروید دارای بهبودهایی در رابط کاربری سیستم عامل اندروید بود و توانایی تغییر اندازه‌ی Widget صفحه اصلی را به کاربر داد. نکته‌ی مهم این نسخه، پشتیبانی از دستگاه‌های متصل شده به تلفن همراه از طریق پورت USB بود. همان طرو که اطلاع دارید، امکان اتصال دستگاه‌هایی مانند کیبورد به تلفن همراه مبتنی بر اندروید وجود دارد. این قابلیت از نسخه‌ی 3.1 به اندروید افزوده شده است.

اندروید ۳.۲، ۳.۲.۱ ، ۳.۲.۲ ، ۳.۲.۴ و ۳.۲.۶

در این نسخه‌ها، آپدیت کردن نرم‌افزار‌های تلفن همراه با استفاده از Android Market ممکن شد. همچنین، استفاده از وای فای در این نسخه از اندروید، بهبود یافت. علاوه بر این موارد، بسیاری از مشکلات جزئی اندروید هم در این نسخه‌ها حل شد.

اندروید ۴

نسخه های اندروید از قبیل ۴.۰، ۴.۰.۱، ۴.۰.۲، ۴.۰.۳ و ۴.۰.۴ در گروه اندروید ۴ واقع شده‌اند. ویژگی‌های بارز افزوده شده به سیستم عامل اندروید در این سری عبارتند از نسخه‌ها شامل Wi-Fi Direct، باز کردن قفل تلفن همراه با استفاده از تشخیص چهره، تسریع رابط کاربری و سخت‌افزار تلفن‌های همراه مبتنی بر اندروید و تغییر حالت روانتر صفحه نمایش تلفن همراه از حالت افقی به عمودی و بالعکس. این نسخه های اندروید تحت عنوان ساندویچ بستنی یا Ice Cream Sandwich شناخته می‌شوند.

اندروید ۴.۱ الی ۴.۳

در این گروه، ۷ عضو از نسخه های اندروید قرار دارند و Jelly Bean نامگذاری می‌شوند. با اینکه این سری از نسخه‌های اندروید در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ معرفی شده‌اند، همچنان هم بین کاربران استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، حدود ۱.۵ درصد کاربران اندرویدی از ورژن ۴.۲.۲ این سیستم عامل استفاده می‌کنند.

تغییراتی که در این نسخه های اندروید انجام شد عبارتند از آپدیت رابط کاربری نرم‌افزار دوربین، پشتیبانی از رزولوشن 4K، اضافه شدن widgetهای متنوع برای صفحه قفل، قابلیت تغییر حالت صفحه اصلی (Home Screen) از حالت عمودی به افقی و بالعکس.

اندروید ۴.۴

این سری از نسخه های اندروید، اندروید KitKat نامیده می‌شوند. از جمله ویژگی‌های عمده‌ای که در این سری از نسخه های اندروید به این سیستم عامل افزوده شد می‌توان به برطرف کردن مشکلات جزئی سیستم عامل اندروید و قابلیت ضبط فیلم از صفحه نمایش تلفن همراه اشاره کرد.

اندروید ۵

این نسخه از اندروید به اندروید Lollipop مشهور است. نسخه‌های ابتدایی این گروه در سال ۲۰۱۴ و نسخه‌های جدیدتر در سال ۲۰۱۵ مورد استفاده قرار گرفتند. از جمله نکاتی که گوگل در این نسخه‌ها آن‌ها را بهبود داد، می‌توان به کارایی و امنیت بیشتر تلفن همراه اشاره کرد.

اندروید ۶

نسخه ۶ اندروید که شامل دو نسخه ۶ و ۶.۰.۱ است در سال ۲۰۱۵ معرفی شد و در دسترس کاربران قرار گرفت. این نسخه، دارای نام Marshmallow است و از لحاظ رابط کاربری، تجربه‌ی بهتری به نسبت نسخه‌های قبل به کاربر ارائه می‌دهد.در این نسخه، پشتیبانی از اثر انگشت برای باز کردن قفل تلفن همراه به سیستم عامل افزوده شد. اسمارت فون‌های استفاده کننده از USB-C برای بار اول، با این نسخه از اندروید به بازار عرضه شدند.

اندروید ۷

با ارائه‌ی اندروید ۷ یا Nougat، استفاده از تلفن همراه در هنگام شب برای کاربران راحت‌تر شد. چرا که قابلیت Night Light به اندروید اضافه شد و هنگام شب نور متعادل‌تری به کاربر نمایش داد. Multi-Tasking در این نسخه از اندروید بهتر از نسخه‌های قبل قابل انجام بود. علاوه بر آن، در نسخه ۷ اندروید، با لمس آیکون نرم‌افزاری به مدت طولانی، فعالیت‌های متفاوتی بر روی آیکون انجام‌پذیر شد. به عنوان مثال، در نرم‌افزار جیمیل، در صورت لمس آیکون جیمیل، قابلیت نوشتن ایمیل جدید و یا مشاهده‌ی Inbox ممکن بود.

جدیدتری نسخه ورژن ۷ اندروید، ۷.۱.۲ بود که در آپریل ۲۰۱۷ در دسترس قرار گرفت.

اندروید ۸

این نسخه از اندروید، به دو نسخه ۸ و ۸.۱ تقسیم می‌شود. نسخه ۸ اندروید برای کاربران از لحاظ تغییر طراحی صفحه قفل، دلپذیرتر و جذاب‌تر بود. امکان تغییر تم رابط کاربری از حالت روشن به تیره و بالعکس در این نسخه از سیستم عامل اندروید، به کاربران ارائه شد. در حالت کلی، اغلب تغییرات انجام شده در نسخه اندروید ۸ یا Oreo، روی گرافیک و رابط کاربری اندروید متمرکز بود. این نسخه از اندروید در سال ۲۰۱۷ قابل استفاده برای دارندگان تلفن همراه بود.

اندروید ۹ 

اندروید ۹ یا Pie از جمله جدیدترین نسخه های اندروید محسوب می‌شود و دارای ویژگی‌های جذابی است. این نسخه در سال ۲۰۱۸ معرفی شد و تغییرات چشمگیری در رابط کاربری اندروید برای کاربران به نمایش گذاشت. به عنوان مثال، بخش تنظیمات سریع، از لحاظ گرافیکی متحول و جابجایی بین نرم‌افزار‌ها با گرافیک بهتری ممکن شد. حدود ۱۰ درصد از کاربران اندرویدی، از نسخه ۹ اندروید استفاده می‌کنند.

اندروید ۱۰ 

اندروید ۱۰ یا اندروید Q در سال ۲۰۱۹ معرفی شد. در این نسخه از اندروید، تعدادی از Codecهای قابل استفاده برای صدا و تصویر بر روی سیستم عامل افزوده شد. استفاده تلفن‌های همراه تاشو از اندروید در این نسخه فراهم شد و استفاده آن‌ها از اندروید بهتر و بهینه‌تر شد. تاریخ عرضه این اندروید نیز به سپتامبر سال ۲۰۱۹ بر می‌گردد.

اندروید ۱۱

این نسخه از اندروید هنوز به طور کامل عرضه نشده است. فعلا هیچ گوشی جدیدی با سیستم عامل پیش فرض اندروید ۱۱ به بازار عرضه نشده است؛ ولی تعدادی از گوشی‌های گوگل آپدیت اندروید ۱۱ را دریافت کرده‌اند. از جمله این اسمارت فون‌ها می‌توان به سری گوگل پیکسل ۴ و ۳ اشاره کرد. از جمله ویژگی‌های اصلی این نسخه از اندروید می‌توان به افزودن سطح آشغال و تغییرات جزئی در گرافیک Notification Bar اشاره کرد. همان طور که اشاره کردیم، این نسخه از اندروید به طور کامل در دسترس قرار نگرفته است و فعلا در حالت بتا قرار دارد. به همین دلیل، نمی‌توان مشخصات دقیق این نسخه را بیان کرد.

اندروید Go ورژن دیگری از اندروید است که گوگل برای دستگاه‌های دارای رم ۲ گیگابایت و کمتر طراحی کرده است. مزیت اصلی این سیستم عامل، روان و سریع بودن آن است. لازم به ذکر است، برنامه‌های اجرا شده در اندروید گو، به اندازه‌ی ۱۵ درصد سریعتر از حالت معمولی اجرا می‌شوند.

این نسخه از اندروید به دلیل اینکه برای دستگاه‌های متوسط مناسب باشد، رم کمی از تلفن همراه را اشغال می‌کند. به همین خاطر هم هست که در چنین حالتی، حدود ۲۷۰ مگابایت رم بیشتری در اختیار کاربران قرار می‌گیرد.مزیت دیگر این سیستم عامل در این است که حافظه‌ی کمتری نیاز دارد.

در صورت استفاده از اندروید گو، حدود ۹۰۰ مگابایت فضای حافظه‌ی بیشتری قابل استفاده‌ی کاربر است. با در نظر گرفتن این ویژگی، کاربران می‌توانند اطلاعات و دیتای بیشتری در تلفن همراه خود ذخیره کنند. این نسخه از اندروید که در سال ۲۰۱۷ معرفی شد، توسط برخی از تلفن‌های همراه مانند Nokia 1 مورد استفاده قرار می‌گیرد و انتظار می‌رود که برای سایر گوشی‌ها نیز استفاده شود.

ذکر این نکته مهم است که هر نسخه از اندروید، دارای ورژن Go نیز است. به عبارت ساده‌تر، نه تنها این نسخه از اندروید، بلکه سایر نسخه‌های اندروید نیز برای گوشی‌های با مشخصات پایین‌تر مثل رم کمتر از ۲ گیگابایت، دارای نسخه‌ای تحت عنوان Go edition نیز هستند.

به طور مثال، اندروید ۸ را در نظر بگیرید. برای تلفن‌های همراه دارای مشخصات بالا، ورژن معمولی استفاده می‌شود و برای تلفن‌های همراه نه چندان بالا رده، ورژن Go آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.اندروید Go، همان ویژگی‌های اندروید معمولی را دارد اما دارای حجم کم است و حجم کمتری از رم را اشغال می‌کند. علاوه بر این، برخی از برنامه‌های اختصاصی گوگل مثل Google Maps در این نسخه از اندروید، از نسخه Go خود استفاده می‌کنند. این برنامه‌ها نیز مانند خود سیستم عامل، به شکل روانتری اجرا می‌شوند و تجربه بهتری به کاربر ارائه می‌دهند.

در صورت داشتن هرگونه سوال در مورد اندروید، در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

منبع: Socialcompare + Wikipedia + Techradar + Android