راهنمای جامع انتخاب هدست واقعیت مجازی
هدست واقعیت مجازی در واقع یک صفحه نمایش برای تعامل کاربر با محیطی است که در آن قرار گرفته است. این هدست کاربردهای فراوانی برای سرگرمی و حتی صنعت دارد. در این متن سعی داریم پاسخ مناسبی برای سوال ” هدست واقعیت مجازی چیست؟” ارائه دهیم و کاربردهای آن را بیان کنیم.
هدست واقعیت مجازی چیست؟
هدست واقعیت مجازی در واقع نمایشگری است که کاربر با استفاده از آن میتواند با محتوای نمایش داده شده در آن، ارتباط برقرار کند. این هدست، بر روی سر انسان قرار میگیرد و امکان تماشا از طریق هدست را برای او فراهم میکند. به عبارت سادهتر، کاربر میتواند در محیطی که در نمایشگر نشان داده میشود، به انجام فعالیت بپردازد. این محیط میتواند فیلم، بازی یا واقعیت مجازی ۳۶۰ درجه باشد.
از جمله فعالیتهایی که استفاده کننده از این هدست در محیط مخصوص واقعیت مجازی میتواند انجام دهد، میتوان به چرخیدن و مشاهدهی اطراف مانند محیط واقعی اشاره کرد.
تاریخچهی هدست واقعیت مجازی
این تکنولوژی، تا چندی پیش، به جز فیلمها، در جای دیگری قابل تصور نبود. اما به لطف شرکتهایی مانند Oculus، HTC و … به واقعیت تبدیل شد. آرزوی داشتن امکاناتی مانند هدست واقعیت مجازی از دیرباز در انسان بود و برای رسیدن به آن، تلاشهای بسیاری کرد. از جمله فعالیتهایی که برای تحقق این آرزو توسط انسان انجام شد، میتوان به Sensorama در سال ۱۹۶۲ ، The Sword of Damocles در سال ۱۹۶۸ ، The Super Cockpit در دههی ۱۹۸۰ ، The Aspen Movie Map در سال ۱۹۷۸ ، واقعیت مجازی سگا در سال ۱۹۹۱، Enter Oculus در سال ۲۰۱۰ و در نهایت، ساخت این محصول در سال ۲۰۱۷ اشاره کرد.
پس از گذشت این همه سال از این فناوری، سخت افزاری که باعث تجربهی واقعیت مجازی در این هدستها میشود، همچنان هم گرانقیمت است. همانطور که اشاره کردیم، این هدستها چندین سالی است که روانهی بازار شدهاند، اما مشکل قیمت بالای این سختافزار هنوز هم حل نشده است. استفاده از هدستهایی که توانایی اتصال به اسمارت فونها را دارند، تا حدودی این مشکل را برطرف کرده است. با اتصال تلفنهای همراه هوشمند به این هدستها، امکان تجربهی واقعیت مجازی با استفاده از نرمافزارهای خاص ممکن شده است.
نرمافزارهای واقعیت مجازی متصل شده به هدست واقعیت مجازی یا موبایل، از تکنولوژیهای خاصی از جمله ردیابی نگاه، سنسورهای IR، ژیروسکوپها و شتابسنجها استفاده کرده و تجربهی واقعیتری برای کاربر به ارمغان میآورند. هدستهای واقعیت مجازی استفاده کننده از تلفنهای همراه هوشمند، از فناوریهای ارائه کنندهی صدای استریو استفاده میکنند. از جمله چالشهای اساسی طراحی هدستهای واقعیت مجازی، میتوان به کاهش تاخیر و از بین بردن حالت سردرد و تهوع در کاربر اشاره کرد.
انواع هدستهای واقعیت مجازی و کاربردهای آن
این هدستها توسط شرکتهای متفاوتی تولید شده و هر کدام دارای کاربردهای مختلفی هستند.
مایکروسافت هولو لنز، آکیولوس ریفت، اچ تی سی وایو ، پلی استیشن وی آر، گیر وی آر سامسونگ و گوگل کاردبورد شناختهشدهترین هدستهای واقعیت مجازی هستند. کاربردهای هدستهای واقعیت مجازی در حوزههای مختلفی مطرح میشود. به عنوان مثال، استفاده در سیستمهای بازی و گیم از جمله مهمترین این کاربردها است.
علاوه بر کاربردهای تفریحی، این محصولات در صنعت و سلامتی هم بسیار اثر گذار هستند. کمک به تحقیقات در حوزهی پزشکی یکی دیگر از مهمترین کاربردهای این هدستها است. به طور مثال، پزشکی در آلمان مشغول به عمل جراحی روی یک ناحیهی مغز است و پزشکی دیگر در ژاپن، در حال تماشای عمل آن پزشک و آموزش جراحی است.
این محصولات در حوزهی نظامی نیز کاربرد دارند. افرادی که نیاز به آموزش در حوزههای نظامی دارند، با استفاده از این هدستها، خود را در موقعیت نظامی قرار داده و عملکرد و کاراییشان را میآزمایند. هدست واقعیت مجازی در حوزهی ورزش نیز کارایی دارد. مربیان و ورزشکاران با استفاده از هدست واقعیت مجازی، شرایط محیطی مورد نیاز برای خود را تامین کرده و بهترین حالت تمرینات را برای خود در نظر میگیرند. علاوه بر این، این محصولات، قادر به اندازهگیری عملکرد ورزشکار هستند و میتوانند تکنیکهای او را بسنجند.
یکی دیگر از کاربردهای ایدهآل هدستهای واقعیت مجازی، کمک به درمان بیماریهای روانی است. پزشکان با قرار دادن بیمار در شرایط ایدهآل درمان، بیماریهای روانی او را درمان کرده و مقدار استرس وی را به حداقل میرسانند. با استفاده از هدستهای واقعیت مجازی، معلمان مدارس، می توانند محیطی ۳ بعدی برای دانشآموزان در نظر گرفته و برای آموزش درسهایشان به آنها کمک کنند. به طور مثال، در درس زیست شناسی، معلمین میتوانند با کمک نرمافزارهایی، دانشآموزان را به دوران دایناسورها برده و این درسها را به آنها آموزش دهند. به عنوان کاربرد آخر این هدستها، میتوانیم به صنعت مد و لباس اشاره کنیم.
هدستهای مبتنی بر کاردبورد
گوگل کاردبورد اولین هدست واقعیت مجازی استفاده کننده از کاردبورد برای تولید هدست واقعیت مجازی بود. این هدستها، از چیز پیچیدهای در ساختارشان استفاده نشده است. جنس اصلی آنها پلاستیک، مقوا یا آلومینیوم است (در اولین هدست گوگل از مقوا استفاده شده است) و دارای دو لنز برای بزرگنمایی برای هر چشم هستند. صفحه نمایش مورد استفاده در این محصولات هم، صفحه نمایش تلفن همراه است.
راهنمای انتخاب بهترین هدست واقعیت مجازی
هدستهای واقعیت مجازی، در سه محدوده قابل بررسی هستند: محصولات دارای قیمت بالا، محصولات دارای قیمت متوسط و محصولات دارای قیمت پایین. هر کدام از این هدستها، دارای ویژگیهای متفاوتی مثل طراحی، قیمت و … هستند که در زیر به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
انتخاب ارازنترین هدست واقعیت مجازی
طراحی
ارزانترین هدست واقعیت مجازی که از دو لنز بزرگنمایی پلاستیکی و یک ورق مقوا ساخته شده است، گوگل کاردبورد نام دارد و توسط شرکت گوگل تولید شده است. به عنوان صفحه نمایش این هدست، باید به تلفن همراه هوشمند اشاره کنیم. چرا که صفحه نمایشی در این محصول استفاده نشده است و تلفن همراه هوشمند به عنوان صفحه نمایش آن مورد استفاده قرار میگیرد. مزیت این هدست، سازگاری با اندروید و ios است.
این محصول، به راحتی قابل تهیه است. اما در مدتهای طولانی استفاده از آن، باعث اذیت کاربر میشود. این هدست، بیشتر برای تماشای ویدیوهای ۳۶۰ درجه کاربرد دارد. محصولات مبتنی بر کاردبورد که توسط سایر شرکتها نیز تولید شدهاند، از جنسهای گوناگونی مانند آلومینیوم هستند که به نسبت هدست واقعیت مجازی گوگل، برای استفاده راحتتر هستند.
هزینههای پنهان
نرمافزارهایی که با استفاده از آنها میتوان از قابلیت واقعیت مجازی بهره برد، برای گوشیهای نه چندان جدید پاسخگو نخواهند بود. بنابراین، در صورت داشتن چنین تلفن همراهی، برای استفاده از نرمافزارهای واقعیت مجازی مناسب برای هدستهای ارزانقیمت مبتنی بر کاردبورد، مانند Vrse، Jaunt، Ryot و IM360، دچار مشکلاتی از قبیل تاخیر و کیفیت نه چندان مناسب خواهید بود. پس اگر از تلفن همراه نه چندان جدیدی استفاده نمیکنید، بهتر است هدستهای واقعیت مجازی ارزانقیمت را انتخاب نکنید. چرا که در این صورت، باید برای تعویض تلفن همراه، هزینههای دیگری را نیز پرداخت نمائید.
فضای مورد نیاز
اغلب هدستهای مجازی مبتنی بر کاردبورد به سختی قابل حمل هستند. گوگل کاردبورد به عنوان قابل حملترین هدست مبتنی بر کاردبورد هم بزرگتر از عینک چشم است و برای حمل سختیهای منحصر بفرد خود را دارد. البته بعضی از شرکتها اقدام به کوچک و قابل حمل کردن این هدستها کردهاند. ولی این کار هم باعث اذیت شدن کاربران این هدستها میشود.
دکمههای کنترلی
هر هدست واقعیت مجازی، باید دارای یک راه ورودی به منظور ارتباط کاربر با محیط مجازی داخل باشد. در اغلب هدستهای ارزان قیمت، این راه ورودی، دکمهای است که توسط آن به منو دسترسی داده میشود. اما در اغلب مدلهای هدست واقعیت مجازی مبتنی بر کاردبورد، این راه ورودی، سوراخی به اندازهی یک انگشت است. توسط این سوراخ، انگشت کاربر صفحهی لمسی تلفن همراه را لمس کرده و به منوی مورد نظر دسترسی پیدا میکند. البته بعضی از هدستهای مبتنی بر کاردبورد، این قابلیت را نیز دارند که با خیره شدن به منو به اندازهی یک یا دو ثانیه، آن را انتخاب کنید.
در دسترس بودن
لازم به ذکر است که ارزانترین هدستهای واقعیت مجازی (مثل گوگل کاردبورد) نه تنها از لحاظ قیمت ارزانترین هستند، بلکه در دسترسترین هدستهای واقعیت مجازی در سرتاسر دنیا نیز به شمار میروند.
همانطور که ذکر کردیم، این محصولات در بهترین حالت، از پلاستیک ساخته شدهاند و دارای عمر محدودی هستند و در صورت نیاز به راحتی و با صرف هزینهی کم، قابل تعویض هستند.
انتخاب هدست واقعیت مجازی با قیمت متوسط
طراحی
این هدستهای واقعیت مجازی، به نسبت گوگل کاردبورد بهتر و پیشرفتهتر هستند. در حالی که گوگل کاردبورد به عنوان یک کیف مقوایی برای موبایل به نظر میرسد، هدستهای میانرده، دارای تعدادی سنسور، دکمههای کنترلی و یا حتی صفحه نمایشهای مخصوص به خود هستند. شناختهشدهترین هدست میانرده و دارای مشخصات قابل قبول، گیر وی آر سامسونگ است. البته در این بین، سایر شرکتها نیز محصولاتی با ویژگیهای میان رده دارند. به طور مثال، ال جی از هدست واقعیت مجازی خود رونمایی و به بازار ارائه کرده است و شایعاتی برای رونمایی گوگل از هدست میانردهی خود نیز وجود دارد.
برخلاف محصولات پایینرده و بالارده، هدستهای میانرده، دارای ویژگیها و مشخصات متفاوتی به نسبت یکدیگر هستند. به عنوان مثال، هدست LG 360 VR دارای مشکلاتی در طراحی و اجرای نرمافزارهای واقعیت مجازی است. به عنوان مثالی دیگر، میتوانیم به هدستهای شرکتهای Zeiss و Homido اشاره کنیم. هر دوی این محصول، با وجود داشتن قیمت نزدیک به میان ردهها، دارای ویژگیهای شبیه گوگل کاردبورد هستند.
هزینههای پنهان
میانردههای هدستهای واقعیت مجازی نیز، مانند هدستهای ارزان قیمت، نیاز به گوشیهای بالارده دارند. گیر وی آر سامسونگ و ال جی وی آر ۳۶۰ را در نظر بگیرید. هر دوی این محصولها، برای کارایی مناسب، نیاز به تلفنهای همراه پرچمدار سامسونگ و ال جی دارند.
فضای مورد نیاز
هدستهای میانرده، هم از لحاظ راحتی استفاده، بهتر و راحتتر از هدستهای مبتنی بر کاردبورد هستند و هم به راحتی قابل حمل هستند. البته، کابلهای متصل شده به هدستها، دردسر اصلی کاربران هستند که خوشبختانه محصولی مثل گیر وی آر سامسونگ از داشتن این کابلها خودداری کرده است. به عنوان مثال، در تجربههایی از واقعیت مجازی، که نیاز به حرکتهای زیاد و آنی دارد، این کابلها دستوپا گیر شده و موجب اذیت کاربر میشوند.
دکمههای کنترلی
بعضی از هدستهای میانرده مانند Zeiss VR One و هدست شرکت Homido، حتی یک قدم هم از گوگل کاردبورد عقبتر هستند. این محصولات، هیچ دکمهی کنترلی ندارند. هدست ال جی، دارای دو دکمه برای کنترل است. در این بین، هدست واقعیت مجازی شرکت سامسونگ، پیچیدهترین ساختار را دارد. این محصول دارای پد لمسی است که با استفاده از آن، فعالیتهای متفاوتی را میتوان انجام داد. لازم به ذکر است که اغلب تلفنهای همراه هوشمند، با استفاده از بلوتوث، میتوانند به دستههای بازی متصل شوند و از طریق آنها نیز کنترل شوند. این حالت، برای استفاده در واقعیت مجازی نیز کاربرد دارد. اما باعث افزایش پیچیدگی میشود و قابلیت حمل هدست را کمتر میکند.
در دسترس بودن
در بین هدستهای واقعیت مجازی میانرده، در دسترسترین محصول، گیر وی آر سامسونگ نام دارد. البته سایر هدستها مانند Zeiss VR One نیز در دسترس هستند.
در بین هدستهای واقعیت مجازی میانرده، بهترین و ایدهآلترین محصول، گیر وی آر سامسونگ است. علاوه بر موارد گفته شده، دارای تعداد زیادی نرمافزار و بازی مرتبط با واقعیت مجازی است.
انتخاب هدست واقعیت مجازی با قیمت بالا
طراحی
این طبیعی است که برای تجربه ی بهترین حالت واقعیت مجازی سختافزار تلفن همراه جوابگو نخواهد بود و نیاز به کامپیوتر یا کنسول بازی خواهد بود. از جمله هدستهای واقعیت مجازی بالارده که با کامپیوتر یا کنسولهای بازی مورد استفاده قرار میگیرند، میتوان به آکیولوس ریفت، اچ تی سی وایو، پلی استیشن وی آر سونی اشاره کرد. این محصولات، دارای راحتی بیشتری هستند و میتوانند از ورود نور خارجی به داخل هدست خودداری کنند. علاوه بر این، هدستهای بالارده، مقاومتی برای حرکت در کاربر ایجاد نمیکنند. اما در نظر داشته باشید که قیمت این محصولات، به نسبت هدستهای پایینرده و میانرده بسیار بالا است.
هزینههای پنهان
همان طور که ذکر کردیم، این هدستها، نیازمند کامپیوتر یا کنسولهای بازی هستند. بنابراین اگر میخواهید از هدستهای بالارده استفاده کنید، باید کامپیوتر یا کنسول بازی تهیه کنید. البته، هر کامپیوتری توانایی اجرای بازیهای واقعیت مجازی این هدستها را ندارد. باید دقت داشته باشید که مشخصات سیستم رایانه، قابل قبول و تقریبا بالا باشد. اگر این هدستها را برای انجام بازیها میخواهید، کنسول پلی استیشن ۴ بهترین گزینه است.
فضای مورد نیاز
یکی از قابلیتهای بارز هدستهای واقعیت مجازی بالارده، قابلیت حمل بالای آنها است. با استفاده از آنها، می توانید به راحتی در اتاق حرکت کنید. مقدار حرکتی که کاربران چنین هدستهایی میتوانند داشته باشند، بستگی به فضای پشتیبانی شده توسط دوربین مرتبط به هدست دارد. با استفاده از پلی استیشن وی آر میتوانید خم شوید، بدن خود را به راست یا چپ کج کنید و دور بزنید.
بر خلاف محصول سونی، هدست اچ تی سی از سیستم ردیابی توسط لیزر استفاده میکند و به کاربر اجازهی حرکت در مربعی به ابعاد حدود ۵ متر در ۵ متر را میدهد. خوشبختانه، در این هدست، سیستمی تعبیه شده است که در صورت نزدیک شدن فرد به مرز ۵ متر در ۵ متر، به کاربر اخطار میدهد
دکمههای کنترلی
به خاطر اینکه اغلب هدستهای بالارده مانند پلی استیشن وی آر و آکیولوس ریفت به منظور استفادهی گیمینگ تولید شدهاند، از پدهای مخصوص گیم استفاده میکنند. پلی استیشن وی آر از دستهی بازی پلی استیشن و آکیولوس ریفت از دستهی بازی Xbox استفاده میکند. مزیت اصلی آکیولوس ریفت، در مقایسه با هدستهای میانرده یا پایینرده، داشتن دوربینهای Kinect است، که کاربر را قادر به استفاده از حرکتهای بدن برای طبیعیتر شدن تجربه میکند.
در دسترس بودن
همهی محصولات اشاره شده در بخش بالارده، در بازار موجود هستند و برای تهیهی کاربران آماده هستند.
سخن آخر
علاوه بر مطالب گفته شده در مورد ویژگیهای هدستهای واقعیت مجازی، این شما هستید که باید بهترین و مناسبترین محصول را برای مصرف خود انتخاب نمائید. اگر تجربهی استفاده از هدستهای واقعیت مجازی را دارید، در بخش کامنتها، با ما در میان بگذارید.
منابع: The Verge + FDM Group + Techtarget
۰ دیدگاه