بررسی Mi 9 SE شیائومی

بعد از روند امروزی بازار که در آن، اندازه گوشی های هوشمند رفته رفته افزایش می یابد و استفاده از آن ها با یک دست دشوار تر می شود، سازنده های مختلف، مجددا رو به تولید گوشی های هوشمند در اندازه های کوچکتر آورده اند و امسال هم شاهد بکار گیری سیاست مشابه سال گذشته در تولید پرچمداران شیائومی هستیم. در واقع یک نسخه ضعیف تر و با اندازه کوچک تر از Mi 9 معرفی شده است که با نام Mi 9 SE شناخته می شود.

اما نسخه ضعیف تر به معنای یک محصول ضعیف نیست و این گوشی به راحتی به عنوان یکی از بهترین میان رده های موجود در بازار شناخته می شود. این گوشی به تراشه جدید و قدرتمند اسنپدراگون 712 مجهز شده و در قسمت پشتی آن شاهد دوربین سه گانه با لنز های مختلف عریض، فوق عریض و تله فوتو هستیم. همچنین شیائومی برخلاف برخی برند های دیگر، ساختار شیشه و فلزی را برای محصول میان رده خود حفظ کرده و Mi 9 SE همانند برادر گران قیمت خود، از سنسور اثر انگشت زیر نمایشگر بهره می برد.

گذشته از این موارد، قیمت پایین که برگ برنده محصولات شیائومی بوده، در این محصول نیز صدق می کند و از این رو Mi 9 SE رقیب سر سختی برای سایر میان رده های بازار خواهد بود. تمامی این موارد نشان می دهند که در این بررسی، با یک محصول بسیار جذاب رو به رو هستیم؛ بنابراین برای آشنایی با جزئیات بیشتر و همچنین عملکرد آن در دنیای واقعی، در ادامه همراه سایمان دیجیتال باشید.

جعبه گشایی از شیائومی Mi 9 SE

طراحی

گوشی Mi 9 SE در حالت کلی از زبان طراحی کاملا مشابه با می 9 استفاده می کند و در ساختار بدنه آن از ترکیب شیشه گوریلا گلس 5 و آلومینیوم استفاده شده است. اما اگر طراحی این گوشی را با نسل قبلی مقایسه کنیم، متوجه خواهیم شد که تغییرات به وجود آمده، بسیار مثبت بوده و Mi 9 SE زیبا تر از نسل قبلی است. گوشه های می 9 اس ای حالا گرد تر از قبل هستند که در دست گرفتن آن را راحت تر می کند و با استفاده از بریدگی قطره ای، شیائومی موفق شده است که نمایشگر بزرگتری را در بدنه کوچکتری قرار دهد.

استفاده از ترکیب شیشه و فلز، در کنار کیفیت ساخت بسیار خوب باعث شده است که با میان رده مرغوبی رو به رو باشیم. همچنین ابعاد بدنه ۱۴۷٫۵x۷۰٫۵x۷٫۵ میلی‌متری موجب می شود که استفاده از این گوشی با یک دست، امر ساده ای باشد و به طور کلی ارگونومی Mi 9 SE در سطح عالی قرار می گیرد.

در قسمت جلو نمایشگر 5.97 اینچی با حاشیه های باریک قرار گرفته است که در قسمت بالای آن، بریدگی قطره ای شکل به چشم می خورد. مطابق معمول، این بریدگی محل قرار گیری دوربین سلفی است و در قسمت بالای آن، خروجی اسپیکر مکالمه حضور دارد. حاشیه پایینی نمایشگر، کمی ضخیم تر از پرچمدار اصلی می باشد و مشابه چیزی که در می 9 دیده بودیم، خبری از چراغ اعلان در کار نیست که جای آن را ویژگی Ambient Display (مشابه Always On گوشی های سامسونگ)، پر می کند.

طراحی قسمت پشتی نیز بسیار شبیه به می 9 می باشد؛ با این تفاوت که لبه های شیشه در Mi 9 SE خمیده نیستند و این موضوع با توجه به اندازه کوچک گوشی، تاثیر بدی روی ارگونومی آن نداشته است. همچنین در این قسمت، از دوربین سه گانه با چینش عمودی استفاده شده و دوربین فوق عریض توسط حلقه هولوگرافیک، از بقیه دوربین ها مجزا شده است. البته برآمدگی دوربین که جزو نکات منفی طراحی می 9 به شمار می رفت، در طراحی Mi 9 SE نیز به چشم می خورد و حتی با استفاده از کاور داخل جعبه، ماژول دوربین برآمده تر می ماند. لازم به ذکر است کهاین موضوع نه تنها احتمال آسیب دیدن دوربین را افزایش می دهد، بلکه باعث خواهد شد که دستگاه در هنگام استفاده روی سطوح صاف، ثبات لازم را نداشته باشد.

گفتنی است که این گوشی در سه رنگ آبی اقیانوسی، بنفش یاسی و مشکی پیانو (نسخه مورد بررسی) روانه بازار شده شیائومی در دو نسخه اول، از پنل پشتی هولوگرافیک استفاده کرده است. استفاده از این ترفند نه تنها جلوه گرادیانی به پنلی پشتی بخشیده، بلکه باعث شده است که مشابه Galaxy A70 شاهد افکت رنگین کمانی در زوایای مختلف تابش نور باشیم.

محل قرار گیری سایر اجزا نیز تفاوتی با می 9 ندارد. در سمت راست دستگاه کلید پاور به همراه کلید های تنظیم حجم صدا قرار گرفته اند که جنس آن ها نیز آلومینیوم می باشد. در سمت بالا، میکروفون حذف نویز و فرستنده IR حضور دارد و درگاه سیمکارت در سمت چپ به چشم می خورد. جالب است بدانید که بر خلاف بیشتر میان رده های امروزی، Mi 9 SE فاقد درگاه کارت حافظه می باشد و جک 3.5 میلی متری هدفون نیز از آن حذف شده است. روی لبه پایینی هم مطابق معمول، شاهد قرار گیری اسپیکر تک کاناله، پورت USB Type-C و میکروفون اصلی هستیم.

اثر انگشت و تشخیص چهره

شیائومی در گوشی می 9، سنسور اثر انگشت زیر نمایشگر خود را با بهبود هایی همراه کرد که مشابه همان نسخه در گوشی Mi 9 SE به کار گرفته شده است. مشابه میان رده های سامسونگ که از فناوری اوپتیکال برای اثر انگشت زیر نمایشگر استفاده کردند، Mi 9 SE نیز جزو معدود میان رده های بازار به شمار می آید که از فناوری مشابه استفاده می کند.

اما جالب است بدانید که عملکرد نسخه بکار رفته در Mi 9 SE بسیار سریع تر و در حالت کلی بهتر از نسخه بکار رفته در میان رده های سامسونگ می باشد. در واقع سرعت بازگشایی سنسور اثر انگشت این گوشی، اختلاف فاحشی با نسخه بکار رفته در می 9 ندارد و به گفته شیائومی، سنسور اثر انگشت این گوشی بهود هایی در زمینه سرعت و دقت به خود دیده است که عملکرد آن با انگشت های خشک و یا در محیط های پر نور نیز، دچار اختلال نخواهد شد.

اما یکی دیگر از روش های احراز هویت در این گوشی، تشخیص چهره می باشد که البته امنیت پایین تری دارد. با این وجود، سرعت بازگشایی قفل گوشی هنگام استفاده از تشخیص چهره، بسیار بالا بوده و الگوریتم های شیائومی به باز یا بسته بودن چشم کاربر، اهمیت می دهد. البته همین موضوع باعث شده است که در هنگام استفاده از عینک های آفتابی، تشخیص چهره صورت نگیرد. همچنین پوشاندن قسمت هایی از صورت، هیچ اختلالی در عملکرد تشخیص چهره ایجاد نمی کند که نشان از دقت پایین آن دارد و در محیط های کاملا تاریک، عمل تشخیص چهره، صورت نمی گیرد. ناگفته نماندکه در تست های صورت گرفته، الگوریتم های تشخیص چهره در این گوشی، توسط فیلم یا عکس فریب نخورد.

نمایشگر

گوشی شیائومی Mi 9 SE به نمایشگر 5.97 اینچ از نوع آمولد مجهز شده که مشابه نمونه بکار رفته در می 9، توسط سامسونگ ساخته شده است. برای پنل این گوشی، رزولوشن 2340×1080 در نظر گرفته شده است که هر چند رقم پایین تری در مقایسه با یشتر پرچمداران امروزی می باشد؛ اما تراکم پیکسلی بسیار خوب 432 پیکل در هر اینچ را در اختیار می گذارد. این تراکم پیکسلی باعث می شود که انواع محتواها از جمله متون، با وضوح بسیار خوبی به نمایش گذاشته شود و 432 PPi برای استفاده روزانه، کاملا کافی خواهد بود.

حداکثر روشنایی پنل بکار رفته در Mi 9 SE، در حالت دستی به حدود 410 نیت می رسد. اما زمانی که سنسور سنجش نور بکار گرفته شود (حالت خودکار)، حداکثر نور این نمایشگر تا 580 نیت قابل افزایش است و این موضوع نشان می دهد که حداکثر نور نمایشگر این گوشی در سطح تقریبا برابری با می 9 قرار می گیرد و حدود 15 درصد بیشتر از Poco F1 است. بنابراین می توان گفت که با وجود سطح منعکس کننده نور در قسمت جلوی این گوشی، استفاده از آن در فضاهای باز و محیط های پر نور، بدون دردسر خاصی میسر خواهد بود.

همانطور که می دانید، پنل های اولد قادر به نمایش رنگی مشکی با دقت و غنای بسیار بالا هستند که دلیل اصلی آن، خاموش بودن پیکسل در هنگام نمایش این رنگ است. علاو بر این، کنترل تک به تک پیکسل ها، نسبت کنتراست بی نهایت را برای پنل آمولد این گوشی در پی داشته است که باعث می شود رنگ های به نمایش گذاشته شده در آن، بسیار شفاف تر و واضح تر از برخی نمونه های IPS LCD باشد.

مشابه چیزی که در می 9 دیده بودیم، در قسمت تنظیمات نمایشگر این گوشی هم سه حالت مختلف برای کنتراست در نظر گرفته شده است که به ترتیب عبارت اند از: Standard , Increased و Automaic. در حالت خودکار، کنتراست نمایشگر بر اساس نور محیط تنظیم خواهد شد و در حالت increased کنتراست نمایشگر افزایش پیدا می کند که باعث می شود رنگ ها کمی اشباع شده تر به نظر برسند. اما در حالت نهایی یعنی “استاندارد” دقت رنگ ها در حد محسوسی افزایش پیدا می کند و در این زمینه (دقت رنگ ها) نمایشگر Mi 9 SE یکی از بهترین های بازار به شمار می آید.

همچنین گفتنی است که زاویه دید نمایشگر Mi 9 SE نیز در سطح عالی قرار می گیرد. به این صورت که اگر از زوایای مختلف به صفحه نمایش این گوشی نگاه کنید، تغییر بزرگی در رنگ ها و روشنایی نمایشگر احساس نخواهید کرد. علاوه بر این، از قسمت تنظیمات می توان دمای رنگ ها را در سه حالت پیش فرض، گرم و سرد قرار داد و ویژگی Ambient Display در واقع همان نمایشگر همیشه روشن می باشد که با توجه به استفاده از پنل اولد، شیائومی برای میان رده خود در نظر گرفته و از قابلیت شخصی سازی نیز پشتیبانی می کند.

صدا

مشابه چیزی که در می 9 دیده بودیم، Mi 9 SE نیز اسپیکر تک کاناله بهره می برد که روی لبه پایینی قرار گرفته است و حداکثر صدای خروجی از آن، حدود 80 دسی بل می باشد. خوشبختانه صدای خروجی از این اسپیکر دارای حجم نسبتا زیاد و کیفیت بسیار خوب می باشد و در حجم حداکثری، شاهد اعوجاج نبودیم. با این حال مشابه بیشتر گوشی های هوشمند و لپ تاپ ها، در زمینه تولید بیس نمی توان انتظار زیادی از این اسپیکر داشت و استفاده از اسپیکر مکالمه به عنوان اسپیکر دوم، می توانست صدای فراگیر تر با افکت استریو را در اختیار بگذارد.

متاسفانه شیائومی جک 3.5 میلی متری هدفون را از میان رده قدرتمند خود حذف کرده و در داخل جعبه، تبدیل مخصوص USB C به جک هدفون را قرار داده است که امکان استفاده از هدفون های معمولی را فراهم می سازد. در هنگام استفاده از این تبدیل، صدای خروجی از هدفون ها بسیار بلند و با کیفیت می باشد و مشکل خاصی از این بابت وجود نخواهد داشت. همچنین Mi 9 SE از کدک های aptx HD، LDAC و AAC پشتیبانی می کند که باعث می شود صدای خروجی هنگام استفاده از هدفون ها و اسپیکر های بلوتوث، دارای وضوح بالایی باشد.

دوربین

بعد از گوشی می 9 که به عنوان اولین پرچمدار شیائومی با دوربین سه گانه شناخته می شد، گوشی Mi 9 SE نیز به عنوان اولین میان رده این کمپانی با دوربین سه گانه محسوب می شود. در واقع انتخاب دوربین سه گانه برای می 9 SE یک تصمیم کاملا درست در سال 2019 به شمار می آید که برای رقابت با میان رده های سامسونگ و هواوی، امری ضروری بوده و ترکیب دوربین سه گانه در این گوشی، یکی از کامل ترین تجربه ها در محصول میان رده را در اختیار خواهد گذاشت.

اما نکته جالب در مورد ساختمان دوربین این گوشی، انتخاب ترکیب قدرتمند می باشد. در واقع شیائومی برای دوربین اصلی این گوشی از سنسور 48 مگاپیکسلی IMX586 سونی بهره برده است که مشابه آن را در گوشی های می 9 و honor View 20 دیده بودیم. همانطور که قبلا نیز اشاره کرده بودیم، سنسور 48 مگاپیکسلی سونی که اخیرا هم محبوبیت زیادی بین سازنده های گوشی هوشمند پیدا کرده، از فیلتر بایر 4 به 1 استفاده می کند. به این معنی که هر 4 پیکسل 0.8 میکرونی، یک پیکسل بزرگ 1.6 میکرونی تشکیل خواهند داد و نتیجه آن خروجی تصاویری با اندازه 12 مگاپیکسلی خواهد بود.

البته این موضوع نه تنها حساسیت سنسور برای جذب نور جهت عکاسی در محیط های کم نور را افزایش خواهد داد، بلکه با استفاده از این ترفند می توان خروجی شارپ تری داشت و نویز تصاویر نیز در ISO های بالا، به خوبی کنترل خواهد شد. همچنین برای لنز دوربین اصلی Mi 9 SE ، گشودگی دهانه دیافراگم f/1.75 در نظر گرفته شده است نشان می دهد حداقل به صورت تئوری با یکی از قدرتمند ترین میان رده ها در زمینه عکاسی در محیط های کم نور رو به رو هستیم.

دوربین دوم تله فوتو اما از سنسور 8 مگاپیکسلی استفاده می کند که کوچکتر از سنسور 12 مگاپیکسلی بکار رفته در می 9 می باشد و همان زوم 2 برابر اوپتیکال را در اختیار خواهد گذاشت. سنسور 8 مگاپیکسلی این دوربین دارای پیکسل هایی با اندازه 1.12 میکرون می باشد که در پس لنزی با گشودگی دیافراگم f/2.4 قرار گرفته و از فوکوس خودکار با تشخیص فاز پشتیبانی می کند.

در نهایت نوبت به دوربین سوم 13 مگاپیکسلی می رسد که سنسور آن نیز کوچکتر از نسخه 16 مگاپیکسلی بکار رفته در می 9 است. این دوربین از لنزی با دیافراگم f/2.4 استفاده می کند که زاویه دید فوق عریض 123 درجه ای را در اختیار خواهد گذاشت. جالب است بدانید که زاویه دید این دوربین، وسیع تر از نسخه 117 درجه می 9 می باشد؛ با این حال دوربین اولترا واید Mi 9 SE، دارای فوکوس خودکار نمی باشد و از قابلیت عکاسی ماکرو نیز پشتیبانی نمی کند.

رابط کاربری دوربین در مقایسه با نسل قبلی، تغییرات چندانی به خود ندیده و مشابه گذشته است. حالت های مختلف دوربین از جمله اسلوموشن، پرتره، پاناروما و … روی نواری در قسمت بالای دکمه شاتر چیده شده اند که با سوایپ کردن می توان بین آن ها جا به جا شد. از قسمت بالا هم می توان به مواردی چون هوش مصنوعی، HDR، افکت ها، منوی تنظیمات، تایمر و … دسترسی داشت. عکاسی در حالت دستی هم امکانات خوبی در اختیار می گذارد که از طریق آن می توان مواردی چون سرعت شاتر، ایزو، وایت بالانس، فوکوس و … را به دلخواه تغییر داد.

عکس های گرفته با دوربین اصلی این گوشی در حالت پیش فرض (12MP) از کیفیت عالی برای یک محصول میان رده برخوردار هستند. در واقع این تصاویر دارای جزئیات بسیار خوب، کنتراست عالی، دامنه پویایی وسیع و رنگ های زنده ای هستند که البته این رنگ ها در برخی موارد کمی اشباع شده به نظر می رسد.

ویژگی AI نیز مطابق انتظار در بیشتر موارد کنتراست تصاویر و همچنین اشباع شدگی رنگ ها را افزایش می دهد که مسلما خوشایند تمام کاربران نخواهد بود. بر خلاف چیزی که در می 9 دیده بودیم، برای عکاسی در رزولوشن 48 مگاپیکسل حالت جداگانه ای در نظر گرفته نشده و برای استفاده از آن باید به سراغ عکاسی در حالت پرو رفت. البته مطابق انتظار تصاویر 48 مگاپیکسلی، در زمینه جزئیات پیشرفت چندانی به خود نمی بینند و سطح نویز آن ها نیز بیشتر از تصاویر 12 مگاپیکسلی است.

دوربین دوم تله فوتو با وجود داشتن سنسور کوچکتر 8 مگاپیکسلی، تصاویری با جزئیات بسیار خوب به ثبت می رساند که البته رزولوشن آن ها به 12 مگاپیکسل بزرگنمایی می شود. در برخی مواقع رنگ های باز تولید شده با این دوربین نیز اشباع شده به نظر می رسد و در حالت کلی، نویر عکس های این دوربین، بیشتر از عکس های ثبت شده با دوربین اصلی می باشد. در نهایت نوبت به دوربین سوم با لنز فوق عریض می رسد که شاید در زمینه ثبت جزئیات، به خوبی دو دوربین دیگر نباشد؛ اما این تصاویر هم دارای رنگ های زنده، نویز کنترل شده و رنج داینامیکی وسیع هستند.

هنگام عکاسی در محیط های کم نور با دوربین اصلی، خروجی نهایی چندان شگفت انگیز نیست. در واقع به دلیل نبود لرزشگیر اوپتیکال، در برخی موارد تصاویر به صورت تار به ثبت می رسند و الگوریتم های کاهش نویز باعث کاهش جزئیات می شود.

در مورد عکاسی با دوربین فوق عریض در محیط های کم نور نباید حساب چندانی باز کرد و به دلیل دیافراگم تاریک تر و سنسوری با پیکسل های کوچک تر، این دوربین برای عکاسی در محیط های کم نور، مناسب نخواهد بود. مشابه چیزی که در می 9 دیده بودیم، در شرایط نوری کم(استفاده از حالت شب)، شیائومی برای زوم 2 برابر، سراغ دوربین تله فوتو نمی رود و این وظیفه را بر عهده دوربین اصلی می گذارد؛ به این صورت که تصویر با سنسور 48 مگاپیکسلی ثبت می شود و به صورت دیجیتالی، بزرگنمایی می شود. این تصمیم شاید در ابتدا عجیب به نظر برسد، اما با توجه به سنسور بهتر و دیافراگم روشن تر دوربین اصلی، تصمیم هوشمندانه ای به نظر می رسد.

اما زمانی که برای عکاسی در محیط های کم نور، از ویژگی Night Mode استفاده شود، داستان کاملا متفاوت خواهد بود و Mi 9 SE به یکی از بهترین میان رده ها در این زمینه تبدیل خواهد شد. تصاویر ثبت شده در این حالت، شاید جزئیاتی به خوبی عکس های ثبت شده در محیط های روشن را نداشته باشند، اما جزئیات آن ها به مراتب بهتر از حالت معمولی است و نویز آن ها نیز به خوبی کنترل می شود. بد نیست بدانید که حالت شب شیائومی، سرعت عملکرد بیشتری در مقایسه با نسخه هواوی دارد ولی این حالت برای دوربین فوق عریض، در نظر گرفته نشده است.

نکته جالب دیگر درباره Mi 9 SE مربوط به دوربین سلفی آن می باشد که مشخصاتی مشابه با می 9 دارد و از سنسور 20 مگاپیکسلی با لنزی به گشودگی دهانه دیافراگم f/2.2 در آن استفاده شده است. متاسفانه این دوربین فاقد فوکوس خودکار می باشد؛ با این حال تصاویر ثبت شده با آن در محیط های روشن، دارای جزئیات خوب و رنگ های طبیعی هستند که البته در صورت غیرفعال بودن HDR، رنج داینامیکی آن ها تعریف چندانی نخواهد داشت. گذشته از این موارد، Mi 9 SE قادر به ثبت عکس های پرتره با هر دو دوربین پشتی و جلوی می باشد که عملکرد آن در زمینه تشخیص لبه های سوژه، در سطح عالی قرار می گیرد.

در زمینه فیلمبرداری نیز Mi 9 SE را می توان یکی از بهترین ها به حساب آورد. در حقیقت این گوشی قادر به فیلمبرداری 4K با 30 فریم در ثانیه می باشد و فیلمبرداری فول اچ دی نیز تنها در نرخ فریم 30 انجام می گیرد. بد نیست بدانید که در هنگام فیلمبرداری، امکان جابه‌جایی بین سه دوربین وجود ندارد و به طور کلی امکان فیلمبرداری با دوربین تله فوتو برای این گوشی در نظر گرفته نشده است. اما خوشبختانه امکان فیلمبرداری با دوربین فوق عریض وجود دارد که البته تنها در رزولوشن فوق اچ دی صورت می گیرد. همچنین جالب است بدانید که Mi 9 SE توانایی فیلمبرداری فوق آهسته با 960 فریم در ثانیه دارد که از این منظر، در رده مشابهی با برخی از پرجمداران قرار می گیرد.

سخت افزار

Mi 9 SE به عنوان اولین گوشی هوشمند دنیا شناخته می شود که از تراشه جدید اسنپدراگون 712 استفاده می کند و شیائومی در کنار این تراشه، 6 گیگابایت حافظه رم برای تمام نسخه های این گوشی در نظر گرفته است. تراشه اسنپدراگون 712 در واقع یک تراشه میان رده مبتنی بری SoC ARMv8 می باشد که در اوایل سال 2019 معرفی شد. این تراشه در واقع نسخه بهبود یافته اسنپدراگون 710 می باشد که حداکثر فرکانس کاری آن 100 مگاهرتز افزایش داشته و به 2.3 گیگاهرتز رسیده است. به گفته کوالکام، این افزایش فرکانس در مقایسه با اسنپدراگون 710، تا 10 درصد عملکرد بهتر را در اختیار خواهد گذاشت.

تراشه کوالکام اسنپدراگون 712 با فرایند 10 نانومتری FinFET توسط سامسونگ به تولید انبوده رسیده است و پردازنده مرکزی (CPU) آن از معماری Kryo 360 استفاده می کند. معماری کرایو 360 در واقع از طراحی هسته های Cortex-A75 و Cortex-A55 آرم بهره می برد که در آن 2 هسته قدرتمند A75، فرکانس کاری 2.3 گیگاهرتز خواهند داشت و 6 هسته دیگر A55، در فرکانس کاری 1.8 گیگاهرتر پردازش خواهند کرد.

بنابراین در هنگام اجرای بازی ها و یا پردازش های سنگین، امور پردازشی بر عهده دو هسته طلایی قدرتمند با فرکانس کاری 2.3 گیگاهرتز خواهد بود و در هنگام انجام کاری های سبک مانند وبگردی، 6 هسته نقره با فرکانس کاری 1.8 گیگاهرتزی وارد عمل خواهند شد که تاثیر به سزایی در مصرف بهینه تر باتری خواهد داشت و به نوعی یاد آور معماری Big.Little هستند.

پردازش گرافیکی این گوشی بر عهده آدرنو 616 می باشد که نسبت به نسل قبلی یعنی آدرنو 512، 30 درصد بهبود یافته است. همچنین عملکرد پردازنده گرافیکی این گوشی نسبت به اسنپدراگون 660 استفاده شده در گوشی هایی مانند گلکسی A9 2018 و ردمی نوت 7، پیشرفت 20 درصدی به خود داشته و از استاندارد هایی مثل DirectX 12، OpenCl 2.0، OpenGl ES 3.2 و Vulkan 1.0 پشتیبانی می کند.

در تست های صورت گرفته پیشرفت های ایجاد شده در زمینه گرافیکی محسوس هستند و در حالت کلی می توان گفت که Mi 9 SE به راحتی قادر به اجرای تمام بازی های اندرویدی می باشد. اجرای بازی های سنگینی مثل Legends، Asphalt 9، PUBG و … با نرخ فریم تقریبی 30 در این گوشی انجام می گیرد؛ با این حال اگر تنظیمات بازی را در حداکثری قرار دهید، دمای گوشی افزایش پیدا خواهد کرد و در برخی موارد شاهد لگ خواهید بود که البته امری کاملا طبیعی به حساب می آید. سایر بازی های سبک تر اما چالش سختی برای اسنپدراگون 712 نیستند و Mi 9 SE قادر به اجرای آن ها در نرخ فریم حدودی 60 می باشد.

در قسمت پایین می توانید نمونه ای از اجرای بازی Legends با تنظیمات حداکثری روی Mi 9 SE را مشاهده فرمایید.

گذشته از این موارد، تراشه Snapdragon 712 از مودم LTE X15 کوالکام بهره می برد که از 4G VoLTE دوگانه پشتیبانی می کند و حداکثر سرعت دانلود و آپلود آن به ترتیب 800 و 150 مگابیت بر ثانیه می باشد. بلوتوث بکار رفته در این تراشه نیز آخرین نسخه یعنی ورژن 5.0 است. در زمینه حافظه هم گفتنی است که این تراشه از حافظه رم دوکاناله LDDR4X پشتیبانی می کند و کوالکام پشتیبانی از آخرین نسخه از فناوری شارژ سریع خود یعنی +QC 4.0 را برای آن در نظر گرفته است.

همچنین به گفته کوالکام، این تراشه از نسل سوم موتور هوش مصنوعی آن ها با هسته های چندگانه بهره می برد که سرعت پردازش های مربوط به هوش مصنوعی را بهبود خواهد بخشید. با این حال جالب است بدانید که در تست Aitutu امتیاز Mi 9 SE پایین تر از گلکسی A70 است که احتمالا به دلیل پردازنده مرکزی (CPU) ضعیف ترِ بکار رفته در اسنپدراگون 712 در مقایسه با اسنپدراگون 675 می باشد.

بنچمارک های Mi 9 SE

نرم افزار

Mi 9 SE همانند برادر گران قیمت خود، با اندروید 9 پای روانه بازار شده است که رابط کاربری MIUI 10.2 روی آن نصب می باشد. نسخه جدید رابط کاربری شیائومی از نظر ظاهری تغییرات چندانی به خود ندیده و مشابه نمونه بکار رفته در گوشی های اخیر این شرکت می باشد. با این حال یک ویژگی جدید در این رابط کاربری به چشم می خورد که Dark Mode نام دارد و مشابه Night Mode رابط کاربری One Ui، برخی المان های اصلی رابط کاربری را با رنگ مشکی باز طراحی می کند.

به طور پیش فرض، کلید های ناوبری اندروید در قسمت پایین قرار داده شده است؛ با این وجود در MIUI 10 می توان از ژست های حرکتی نیز استفاده کرد که به جرأت یکی از بهترین عمکلرد ها در بین گوشی های اندرویدی را در اختیار می گذارد. این ژست های حرکتی تقریبا مشابه با چیزی است که پیش از این در آیفون 10 دیده بودیم و با کشیدن انگشت از قسمت پایین؛ صفحه اصلی، با کشیدن و نگه داشتن انگشت؛ اپلیکیشن های در حال اجرا و با کشیدن انشگت از طرفین، عمل بازگشت انجام خواهد شد.

منوی اپلیکیشن های در حال اجرا در نسخه جدید رابط کاربری شیائومی، به صورت هوشمندانه ای طراحی شده است. این منو از دو ستون استفاده می کند و در آنِ واحد می تواند 4 مورد از اپلیکیشن های پس زمینه را به نمایش بگذارد که از این منظر یک سر و گردن بهتر از سایر گوشی های اندرویدی می باشد.

رابط کاربری MIUI دارای برخی ویژگی های منحصر به فرد دیگری نیز می باشد که آن را از سایر رابط های کاربری، مجزا می کند؛ به عنوان مثال در این رابط کاربری می توان بدون نیاز به اپلیکیشن شخص ثالث می توان اقدام به ظبط مکالمه ها کرد و یا دو پروفایل کاملا جداگانه مانند پروفایل کاری و پروفایل بازی برای آن در نظر گرفت.

با این وجود، این رابط کاربری فاصله زیادی با اندروید خالص دارد و همین موضوع می تواند مخالفان خاص خود را داشته باشد. همچنین تعداد اپلیکیشن های پیش فرض نصب شده روی این رابط کاربری زیاد است و امکان حذف برخی از این اپلیکیشن ها نیز وجود ندارد. نکته آزار دهنده دیگر در مورد رابط کاربری شیائومی، نمایش تبلیغات در برخی از بخش های آن می باشد که واقعا شرم آور است!

باتری

گوشی Mi 9 SE به باتری 3070 میلی آمپر ساعتی مجهز شده است که حدود 50 میلی آمپر ساعت کوچکتر از نسخه بکار رفته در Mi 8 SE می باشد و در بازار امروز که اکثر میان رده ها از باتری های بزرگ بهره می برند، باتری 3070 میلی آمپر ساعتی با توجه به نمایشگر 5.97 اینچی، اندازه چندان بزرگی نیست. با این حال، به دلیل استفاده از نمایشگر اولد و تراشه 10 نانومتری، جای نگرانی در مورد شارژدهی Mi 9 SE وجود نخواهد داشت، اما قطعا در این زمینه میان رده شیائومی را نمی توان جزو بهترین ها دانست.

در واقع در استفاده نیمه سنگین و ترکیبی شامل عکاسی، وبگردی، استفاده از شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها، این گوشی پاسخگوی نیاز کاربران برای یک روز کاری خواهد بود. البته همانطور که بار ها اشاره کرده ایم، شارژدهی یک گوشی، بسته به نوع استفاده افراد مختلف، متقاوت خواهد بود. در زمیه سرعت شارژ خوشختانه این گوشی از شارژ سریع پشتیبانی می کند و شیائومی تجهیزات شارژ 18 واتی را در داخل جعبه قرار داده است که با استفاده از آن می توان در عرض 30 دقیقه، حدود 50 در صد باتری را شارژ کرد و شارژ کامل دستگاه نیز حدود یک ساعت و 20 دقیقه زمان نیاز خواهد داشت.