بررسی گلکسی A12 سامسونگ

در سال قبل گوشی گلکسی A11 توانست موفقیت و فروش خوبی برای سازنده کره‌ای به ارمغان بیاورد و طبیعی بود که سامسونگ نسخه بعدی این محصول اقتصادی را با بروزرسانی‌هایی در بخش‌های مختلف روانه‌ی بازار کند تا به عنوان نماینده‌ای شایسته، بتواند سهم بیشتری از بازار گوشی‌های هوشمند را نصیب کره‌ای‌ها کند.

در سایمان دیجیتال به طور مفصل به بررسی گلکسی A11 پرداختیم و این دستگاه را از جنبه‌های مختلف زیر ذره‌بین گذاشتیم تا شما بیشتر و بهتر با ابعاد مختلف و همچنین نکات مثبت و منفی این محصول آشنا شوید. در این مطلب اما به سراغ نسخه جدیدتر یعنی A12 می‌رویم و با هم این کهکشانی اقتصادی را بررسی می‌کنیم.

طراحی

در بخش طراحیِ این محصول اقتصادی شاهد ایجاد تغییراتی نسبت به نسل قبل هستیم، در قاب پشتی چیدمان دوربین‌ها به شکل مربعی درآمده و همچنین حسگر اثرانگشت از روی این قاب پلاستیکی حذف شده است و درنهایت طراحی قاب پشتی حالت خط دار به خود گرفته تا هم زیبایی بیشتری داشته باشد و هم در دست حس خوبی را منتقل کند.

قاب جلویی هم از یک نمایشگر 6.5 اینچی میزبانی می‌کند که حدود 83 درصد از این فضا را به خود اختصاص داده و همچنین به جای ناچ حفره‌ای شاهد ناچ قطره‌ای در بالای نمایشگر هستیم. این تغییرات به همینجا ختم نمی‌شود و باعث شده تا وزن Galaxy A12 با افزایش 28 گرمی نسبت به نسل قبل به 205 گرم برسد. این موضوع در مورد ضخامت این محصول نیز صدق می‌کند و از 8 به 8.9 میلی متر رسیده است.

سامسونگ به خاطر افزایش وزن، ضخامت و ابعاد کلی گوشی تصمیم گرفته تا نسبت 19.5:9 را به 20:9 افزایش دهد تا این دستگاه بهتر در دست جای بگیرد، ولی در کل قطعا باید گلکسی A11 را محصولی با ارگونومی بهتر به حساب آوریم.

در مورد قاب پلاستیکی پشتی هم باید گفت شرکت سامسونگ به طور کلی در محصولات میانرده خود (حتی نوت 20 که به نوعی پرچمدار کره‌ای‌ها به حساب می‌آید) از این متریال استفاده می‌کند. استفاده از پلاستیک مزایا و معایب خاص خودش را که در مطلب کدام یک از این ماده‌ها برای بدنه گوشی مناسب تر است؟ به آن پرداخته‌ایم ولی در حالت کلی به دلیل اقتصادی بودن این گوشی نمی‌توان این نکته را منفی به شمار آورد و می‌‌توان به نوعی از آن چشم پوشی کرد.

با نگاهی به اطراف این دستگاه متوجه حضور دکمه پاور (با میزبانی حسگر اثرانگشت) و دکمه‌های ولوم در سمت راست، درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه جانبی در سمت چپ و اسپیکر تکی، درگاه Type C، میکروفون اصلی و جک 3.5 میلی متری صدا در پایین می‌شویم.

شایان ذکر است که گلکسی A12 در چهار رنگ مشکی، سفید، آبی و قرمز ساخته و روانه‌ی بازار شده است.

نمایشگر: همان A11

یکی از بخش‌های گوشی اقتصادی جدید سامسونگ که نسبت به گلکسی A11 تقریبا تغییری به خود ندیده، همین بخش نمایشگر است‌. این دستگاه از یک صفحه نمایش 6.5 اینچی IPS (در نسل قبل 6.4) با رزولوشن HD+ و تراکم پیکسلی 264 ppi استفاده می‌کند.

کیفیت این نمایشگر دقیقا همان چیزی است که از یک محصول اقتصادی انتظار داریم، یعنی به بیان ساده‌تر کیفیت قابل قبولی دارد ولی نه آنقدر خوب که شما را به وجد بیاورد، تنها می‌تواند محتوای مختلف را با کیفیت کاملا معمولی و عادی به نمایش دربیاورد.

دانستن این نکته از آن جهت پر اهمیت است که اکثر افراد از سامسونگ انتظار صفحه نمایش بسیار خوب دارند ولی دستیابی به این مهم در محصولات اقتصادی امکان پذیر نیست و بخش‌هایی حتما باید قربانی کاهش هزینه‌ها بشود تا گوشی با قیمت اقتصادی و پایینی به دست کاربران برسد.

اما گذشته از کیفیت، قطعا اندازه‌ی بزرگ این صفحه نمایش یک مزیت خوب برای آن به حساب می‌آید، چرا که به شما امکان می‌دهد تا با آن به تماشای فیلم‌های سینمایی یا خواندن کتاب بپردازید و بیش از نمایشگرهای کوچک لذت ببرید.

اسپیکر

در یک محصول اقتصادی متناسب با قیمت باید انتظارات خود را درنظر بگیریم. این دستگاه از یک اسپیکر تکی در لبه‌ی پایینی برخوردار است که بلندی صدای آن کاملا معمولی بوده و در این معمولی بودن در مورد وضوح صدا هم صدق می‌کند.

اسپیکر تکی این محصول، در زمینه وضوح و تفیکیک نوت‌ها، عملکرد چندان خوبی ندارد و در حجم حداکثری، تفکیک نوت‌ها دشوارتر می‌شود. در زمینه بیس هم نباید انتظار زیادی از این اسپیکر داشته باشیم و عملکرد آن به طور کلی در سطح معمولی قرار می‌گیرد.

دوربین: پیشرفتی چهارگانه

Galaxy A12 قطعا در بخش دوربین نسبت به نسل قبل پیشرفت داشته و سامسونگ حالا آن را به دوربین چهارگانه مجهز کرده است تا برای ثبت تمامی سوژه‌ها در شرایط مختلف آمادگی داشته باشد. به طور کلی وجود چهار دوربین در این رنج قیمتی خود مزیت به حساب می‌آید اما منطقی است که نباید انتظار محصولات گران‌قیمت را از این دوربین‌ها داشته باشیم.

دوربین اصلی

دوربین اصلی گلکسی A12 سنسور 48 مگاپیکسلی دارد و در پس یک لنز 26 میلی متری با گشودگی دیافراگم f/2.0 قرار گرفته است. خوشبختانه این لنز به فوکوس خودکار نیز مجهز شده تا راحت بتوانید به روی سوژه مورد نظر متمرکز شوید.

حال به سراغ کیفیت تصاویر برویم، جایی که این دوربین در نور روز و شرایط خوب می‌تواند عکس‌های مناسبی به ثبت برساند. این تصاویر دارای شارپنس، رنج دینامیکی، دقت رنگ و جزئیاتی معمولی هستند که برای این بازه قیمتی امری معقول ارزیابی می‌شود و در کل می‌توان در روز عکس‌های خوبی با این دوربین گرفت‌.

زمانی که نور محیط کاهش پیدا کند و شب فرابرسد، جزئیات عکس‌ها به مراتب کاهش پیدا کرده و سوژه‌ها درهم آمیخته به ثبت می‌رسند. منابع نور هم باعث می‌شوند تا قسمت‌هایی از تصویر به صورت هاله‌های نورانی به ثبت برسد که این از کیفیت عکس می‌کاهد. زمانی که به روی این عکس‌ها زوم کنید متوجه نرم شدن سوژه‌ها و افزایش چشمگیر نویز می‌شوید و در نهایت تصویر خیلی خوبی گرفته نمی‌شود.

دوربین فوق عریض

دوربین فوق عریض سنسور 5 مگاپیکسلی دارد و می‌تواند تصاویری 123 درجه‌ای ثبت کند. همان طور که از کیفیت سنسور مشخص است نباید جزئیات زیادی را در عکس‌ها متصور باشیم که در عمل هم همین اتفاق رخ می‌دهد و تصاویر از جزئیات کمی برخوردار هستند و به محض زوم کردن جزئیات به حالت نرم و آبرنگی درمی‌آیند.

زاویه این عکس‌ها واقعا عریض هستند و خوشبختانه در لبه‌های عکس هم به هم ریختگی زیادی مشاهده نمی‌شود. رنج دینامیکی تصاویر فوق عریض قابل قبول ارزیابی می‌شود، در حالی که این گفته در مورد شارپنس برقرار نیست و شاخ و برگ درختان بدون تفکیک ثبت می‌شوند.

تصاویر فوق عریض در شب واقعا خوب نیستند و عملا بهتر است به سراغ آن نروید. این عکس‌ها بسیار نویز دارند و به سختی می‌توان جزئیاتی در آن‌ها مشاهده کرد. رنج دینامیکی و شارپنس هم که هیچ!

سلفی

دوربین سلفی این گوشی سنسوری 8 مگاپیکسلی داشته و درون ناچ قطره‌ای بالای نمایشگر قرار گرفته است. عکس‌های گرفته شده با دوربین سلفی در نور روز جزئیات کاملا مناسبی دارند اما رنج دینامیکی خیلی خوب نیست و سایه‌ها و نقاط تاریک بدون جزئیات به ثبت می‌رسند. اما به طور کلی سلفی‌های روز با توجه به قیمت محصول خوب ارزیابی می‌شوند.

سلفی‌های پرتره هم جزئیات مناسبی دارند، اما برش سوژه از پس‌زمینه خیلی دقیق انجام نمی‌شود و همین باعث کاسته شدن کیفیت‌ کلی تصاویر می‌شود. رنج دینامیکی هم مانند بالا خیلی دلچسب نیست و وایت بالانس خیلی خوبی را شاهد نیستیم.

کیفیت تصاویر سلفی در شب به مراتب کاهش پیدا کرده و از جزئیات عکس‌ها کاسته می‌شود و به نویز اضافه! اما تصاویر کم و بیش قابل استفاده هستند که برای یک محصول اقتصادی همین هم خوب به نظر می‌رسد.

پرتره و ماکرو

پرتره‌ها در این گوشی به کمک دوربین 2 مگاپیکسلی عمق میدان انجام می‌شود. کیفیت این تصاویر قابل قبول هستند و برش سوژه از پس‌زمینه کم و بیش مناسب انجام شده و همچنین پس‌زمینه تقریبا خوب مات می‌شود. جزئیات این عکس‌ها هم برای این بازه قیمتی خوب هستند، اما نکته‌ای که وجود دارد این است که رنج دینامیکی خیلی خوب نیست و عکس‌ها با جذب نور زیاد همراه می‌شوند.

دوربین ماکرو هم 2 مگاپیکسلی می‌باشد و این یعنی نباید به روی جزئیات تصاویر ثبت شده به وسیله‌ی آن حساب باز کنید و بیشتر باید به جنبه‌ی سرگرمی به آن نگاه کنید. در عمل هم همین اتفاق می‌افتد و عکس‌ها جزئیات خیلی زیادی ندارند، اما به طور کلی کیفیت آن‌ها خیلی بد نیست و شاید بتوان ماکروهای خوبی در صورت علاقه با آن به ثبت رساند.

سخت افزار: کافی برای برنامه‌ها، کم برای بازی!

گلکسی A12 از یک تراشه‌ی 12 نانومتری به نام مدیاتک هیلو P35 برخوردار است. این تراشه از هشت هسته‌ پردازنده مرکزی و پردازنده گرافیکی PowerVR GE8320 میزبانی می‌کند. اما همه‌ی این‌ها روی کاغذ بوده و باید دید در عمل عملکرد این گوشی چگونه است؟

در عمل و در استفاده روزمره، این دستگاه عملکرد خوب و رضایت بخشی از خود نشان می‌دهد، هرچند بخشی از این موضوع به میزان رم این محصول برمی‌گردد که در سه نسخه 3، 4 و 6 ساخته شده و ترجیحا بهتر است که نسخه رم 4 آن را خریداری کنید تا در هنگام جابجایی بین برنامه‌ها و همچنین مولتی تسکینگ دچار مشکل نشوید.

در مورد اجرای بازی‌های سنگین همینجا باید گفت که نباید خیلی به روی Galaxy A12 حساب باز کنید که البته کاملا هم منطقی به نظر می‌رسد. در اجرای بازی مانند کال آف دیوتی موبایل به طور کلی خود بازی انتخاب شما را به تنظیمات گرافیکی پایین محدود می‌کند، اما در همان تنظیمات هم عملکرد خیلی روانی را شاهد نیستیم و در محیط‌های شلوغ با افت فریم و لگ‌های گاه و بیگاه مواجه می‌شوید.

به بیان ساده و برای خلاصه کردن این بخش تنها می‌‌توان گفت که گلکسی A12 توان کافی برای اجرای برنامه‌ها و بازی‌های سبک به بهترین شکل ممکن را داراست و در استفاده روزمره با آن دچار هیچ مشکلی نخواهید شد، اما اگر قصد بازی کردن با گوشی را دارید بهتر است که به سراغ دستگاه با قلب تپنده‌ی قوی‌تر بروید.

در آخر شما می‌توانید از بین نسخه‌های 32 رم 3، 64 رم 4، 128 رم 4 و 128 رم 6 یکی را انتخاب و خریداری کنید و همچنین Galaxy A12 از دو سیم‌کارت و کار حافظه جانبی به طور همزمان پشتیبانی می‌کند تا مشکلی بابت افزودن به حافظه داخلی نداشته باشید.

نرم افزار و امنیت

نرم افزار یک گوشی هوشمند یکی از مهم‌ترین بخش‌های آن به حساب می‌آید، زیرا اولاً که مسئولیت دارد تا به بهترین شکل ممکن از قدرت تراشه استفاده کند و دوما شما در طول روز و به طور کلی همیشه با این بخش درگیر هستید و درواقع قسمت زیادی از تجربه کاربری شما را نرم افزار و رابط کاربری شکل می‌دهند.

رابط کاربری اختصاصی سامسونگ یعنی One Ui با تکیه بر ساده‌ بودن و در عین حال برخورداری از امکانات کامل و کاربردی توسعه داده شده تا لذت استفاده از محصولات کره‌ای‌ها را دو چندان کند‌. این سازنده تا حد زیادی هم به این مهم نزدیک شده و در هر بروزرسانی تلاش می‌کند تا لباس زیباتری بر تن کهکشانی‌های خود کند.

در وبلاگ سایمان دیجیتال و در مطالب وان یو آی 3 ؛ رابط کاربری جدید سامسونگ به تفصیل به این رابط کاربری پرداخته شده که شما را به مطالعه‌ی آن دعوت می‌کنیم تا هرچه بیشتر با One ui آشنا شوید.

گلکسی A12 به صورت پیش فرض از اندروید 10 بهره می‌برد و بنا به سیاست‌های شرکت سامسونگ کمی بعید به نظر می‌رسد که بروزرسانی اندروید 11 برای این گوشی عرضه شود.

در بخش امنیت با دو روش امنیتی مرسوم مواجه هستیم. روش اول حسگر اثرانگشت است که از قاب پشتی حذف شده و به لبه‌ی سمت راست منتقل شده تا با دکمه پاور یکپارچه شود. این حسگر اثرانگشت مکان مناسبی دارد و به راحتی می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید. عملکرد این حسگر هم کاملا رضایت بخش است و می‌تواند با سرعت و دقت خوبی اثرانگشت شما را شناسایی و به بازگشایی قفل صفحه اقدام کند.

روش امنیتی دوم، تشخیص چهره دو بعدی به کمک دوربین سلفی است که نسبت به روش اول قطعا امنیت کمتری دارد و ممکن است به دلیل دو بعدی بودن بتوان با عکس شما هم قفل صفحه را باز کرد. گذشته از این در محیط‌های تاریک این روش کارایی خود را از دست می‌دهد و نمی‌تواند چهره کاربر را شناسایی کند.

روش‌های امنیتی سنتی‌تر پسورد، پین و الگو هم همچنان موجود هستند، اما استفاده از آن‌ها در سال 2021 دیگر خیلی معمول نیست، مگر محصولاتی که از دو روش اول بی‌بهره باشند.

باتری

سامسونگ برای گوشی اقتصادی جدید خود یک باتری 5000 میلی آمپر ساعتی در نظر گرفته است که نسبت به نسل قبل افزایش 1000 میلی آمپر ساعتی را تجربه می‌کند و از این نظر قطعا در Galaxy A12 شاهد پیشرفت هستیم. این ظرفیت بالا در کنار نمایشگر HD و سخت افزار نه چندان قوی باعث می‌شود تا این محصول بتواند با استفاده عادی 1.5 الی 2 روز شارژدهی کند.

البته مانند همیشه، توجه داشته باشید که شارژدهی هر دستگاهی مستقیما به نوع استفاده شما از آن برمی‌گردد.

این محصول مانند نسل قبل از شارژ سریع 15 واتی پشتیبانی می‌کند و شما به کمک آن می‌توانید باتری را در مدت حدود 2 ساعت فول شارژ کنید که برای یک گوشی اقتصادی عدد معقولی به حساب می‌آید.