شرکت‌های تکنولوژیک، دولت‌ها و کاربران: برنده چه کسی خواهد بود؟

جنگ‌ بین کاربران اینترنت، شرکت‌های فعال در این حوزه و دولت‌ها سر درازی دارد و به نظر نمی‌رسد پایانی داشته باشد. با این حال، ما معمولا دوست داریم کنش‌های بین طرفین هر جنگی را مورد بررسی قرار داده و براساس باورهای خود طرف کسی را بگیریم که حق با اوست.

حریم خصوصی چیست؟

حریم خصوصی همان‌طور که از نامش پیداست به معنی محدوده‌ی شخصی یک فرد است که تمایل ندارد دیگران بدون اجازه وارد آن شوند.

براساس تعریفی که در ویکی‌پدیا آورده شده است، حریم خصوصی یا حریم شخصی یعنی یک فرد یا گروه بتواند خود یا اطلاعات مربوط به خود را مجزا کند و اطلاعات را براساس انتخاب خویش برای دیگران آشکار کند.

این حریم شخصی در دنیای اطلاعات و ارتباطات اهمیت زیادی پیدا کرده است. کاربران دوست ندارند اطلاعات و داده‌های خود را در اختیار دیگران (چه شرکت‌های شخص ثالث و چه دولت‌ها) قرار دهند. از طرف دیگر شرکت‌ها برای ارائه‌ی خدمات بهتر نیاز دارند که داده‌های کاربران را جمع‌آوری کنند، دولت‌ها نیز به دنبال داده‌های کاربران هستند تا مجرمان را شناسایی کنند.

شرکت‌های تکنولوژیک نیز در این میان قرار گرفته‌اند. برخی حفاظت از داده‌های کاربران را به عنوان سیاست حریم خصوصی خود انتخاب کرده‌اند و برخی دیگر نیز برای حفظ منافع خود تسلیم شدن در برابر دولت‌ها را انتخاب کرده‌اند.

چه اتفاقاتی رخ داده است؟

در دهه‌ی اخیر ااتفاقات بسیار گسترده‌ای در این حوزه رخ داده است، اگر بخواهیم یکی از جدیدترین و مهم‌ترین ماجراها را بررسی کنیم، می‌توان به آزمایشگاه ۱۰ میلیون دلاری پلیس نیویورک اشاره کرد راه‌اندازی کرده‌ است که برای باز کردن قفل گوشی‌های آیفون سارقان و مجرمان راه‌اندازی شده است.

در ژانویه گذشته مقامات آمریکایی از تیم اپل خواستند تا اطلاعات گوشی برخی از کاربران را که جرمی مرتکب شده‌اند، در اختیار آن‌ها قرار دهد. اما اپل از این کار امتناع کرد، چرا که اپل در سیاست‌های حریم خصوصی خود حفاظت از داده‌های مشتریان را به عنوان یک ارزش برای خود انتخاب کرده است.

اپل می‌داند که اگر به این اصل پایبند نباشد، احتمال این‌که محبوبیت خود را در بین کاربرانش از دست بدهد، بسیار زیاد است.

از همین رو، مقامات دولتی درصدد برآمده‌اند تا خود چاره‌ای برای این امر بیابند. آن‌ها معتقدند تلفن همراه این مجرمین حاوی اطلاعات بسیار مهمی است و می‌توان مدارک بسیار زیادی را از داخل آن‌ها جمع‌آوری کرد.

کاربرانی که از Passcode استفاده می‌کنند، به اپل اجازه می‌دهند که اگر بیش از ۱۰ بار رمز اشتباهی را وارد کردند، محتویات گوشی آن‌ها را خالی کند. اما در این آزمایشگاه‌ها از راه‌کارهای گوناگونی استفاده می‌شود تا در صورت خطای رمز بیش از ۱۰ بار، اپل نتواند داده‌های کل گوشی را پاک کند.

در سال ۲۰۱۸ دولت آمریکا و شرکت گوگل تصمیم گرفتند که در پروژه‌ای به نام maven که بر پایه‌ی هوش مصنوعی است، با هم همکاری داشته باشند. این پروژه که جزئیات کامل آن را می‌توانید با یک جستجوی ساده در اینترنت پیدا کنید، با اعتراضات کارمندان شرکت گوگل همراه شد.

آن‌ها از گوگل خواستند تا همکاری در این پروژه را قطع کند و در پروژه‌هایی که از جنگ و خشونت حمایت می‌کنند، نقشی نداشته باشد. شرکت گوگل در این شرایط موضع احتیاط گونه را برگزید و تلاش کرد تا هم دولت آمریکا را راضی نگه دارد و هم به حقوق مصرف‌کنندگان احترام قائل شود. بنابراین گفت بعد از این پروژه، دیگر چنین پروژه‌هایی را قبول نخواهد کرد.

و صدها مثال دیگر که پایانی جز این ندارند; تلاش شرکت‌ها برای جلب همزمان رضایت مشتریان و دولت‌ها.

به عنوان یک کاربر چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟

اگر یک کاربر هستید و علاقه‌ی زیادی به تکنولوژی دارید، اما نمی‌خواهید مورد سواستفاده‌ی شرکت‌های تکنولوژی محور و دولت‌ها قرار بگیرید، بهترین راهکار اینست که مراقب داده‌های شخصی خود باشید و اجازه‌ی دسترسی به داده‌ها را به هر کسی اعطا نکنید.

برای این منظور حتما موارد زیر را در نظر بگیرید:

• برای تلفن همراه خود و هم‌چنین تمامی اپلیکیشن‌هایی که نصب می‌کنید، رمزهای مناسب و قوی انتخاب کنید. سعی کنید به صورت مداوم، آن‌ها را تغییر دهید و رمزهای بهتری انتخاب کنید.

• قبل از این‌که هر اپلیکیشن یا برنامه‌ای را نصب کنید، زمانی را برای خواندن سیاست‌های حفظ حریم خصوصی کاربران آن شرکت اختصاص دهید.
• گوشی تلفن خود را بروزرسانی کنید.

• استفاده از شبکه‌های اجتماعی را محدود کنید و داده‌های کمی را در اختیار آن‌ها قرار دهید.

• شرکت‌ها معمولا از طریق کش‌ها شما را دنبال می‌کنند تا تبلیغات متناسب با شما را در اختیارتان قرار دهند، با این‌که از یک جنبه می‌تواند موثر باشد، اما از جنبه‌‌ی دیگر ممکن است باعث سواستفاده از داده‌های شما گردد.