انواع حافظه گوشی: بررسی و مقایسهی تفاوتهای رام، رم، مموری و حافظه داخلی
برای خرید تلفن همراه مناسب، در نظر گرفتن عوامل مختلفی تاثیر گذار هستند. در نظر گرفتن همهی این عوامل باعث میشود انتخاب مناسبی به تناسب کاربری خود داشته باشیم. از جمله مهمترین قسمتهای مشخصات تلفنهای همراه هوشمند و تبلتها، رم، رام، مموری و حافظهی داخلی یا به عبارت دیگر، انواع حافظه گوشی است. در این متن تفاوت انواع حافظه گوشی را بررسی خواهیم کرد.
رم چیست؟
RAM یا Random Access Memory یکی از بخشهای اساسی تلفن همراه هوشمند به شمار رفته و نقشی اساسی در سرعت آن دارد. نرم افزارهای در حال اجرا به همراه دادههای مورد نیاز برای اجرا شدن آنها، در داخل حافظه رم قرار میگیرند. علاوه بر آن، سیستم عامل تلفن همراه نیز از این حافظه برای اجرا شدن استفاده میکند.
به طور عادی، بخشی از فضای رم توسط سیستم عامل گوشی اشغال میشود و مابقی در اختیار سایر نرمافزارها قرار دارد. هر چه اندازهی حافظه رم بیشتر باشد، نرم افزارهای تلفن همراه راحتتر اجرا میشوند. به عبارت دیگر، تلفنهای همراه هوشمند دارای رم بیشتر، کمتر دچار مشکل هنگ میشوند. گوشیهای موجود در بازار، دارای رم حداقل ۲ گیگابایت هستند، اما گوشیهای بهتری هم با رم ۳، ۴، ۶ و حتی ۸ گیگابایتی موجود هستند.
ویژگی اصلی حافظه رم، وابسته بودن آن به انرژی برق است. این حافظه بسیار سریع ولی بیثبات است. به عبارت سادهتر، در صورت قطع اتصال برق، دادههای موجود در رم از بین میروند و سخت افزاری قادر به دسترسی به آنها بعد از قطع برق نیست.
تبلتها و تلفنهای همراه هوشمند دارای رم بالا، میتوانند برنامهها و نرم افزارهای پیچیدهتر را به راحتی اجرا کنند. در حالی که، دستگاههای دارای رم پایین، این توانایی را نخواهند داشت. علاوه بر این، رم بالا، توانایی مولتی تسک در اسمارت فونها را افزایش میدهد.
رام چیست؟
ROM یا Read-Only Memory، نوعی حافظه برای نگهداری داده است. این حافظه را میتوان نوعی از حافظه رم در نظر گرفت. تفاوت اصلی این حافظه، با رم، در این است که حتی پس از قطع اتصال برق، دادههای ذخیره شده در داخل رام، از بین نمیروند و پس از اتصال مجدد برق و یا روشن شدن تلفن همراه، آن دادهها قابل دستیابی هستند.
البته در نظر داشته باشید که کلمهی “فقط خواندنی” یا “Read-Only” به این معنی است که اطلاعات موجود در این حافظه، توسط کاربر، غیر قابل تغییر هستند. به همین خاطر هم هست که فایلهای سیستم عامل تلفن همراه در این حافظه ذخیره میشود.
اگر بخواهیم برای حافظه رام نمونهی مشابهی در کامپیوتر بیان کنیم، باید به CD یا DVD اشاره کنیم که امکان ذخیره انواع متفاوت فایل و خواندن آنها را به ما میدهد، اما قابلیت حذف یا تغییر این اطلاعات در این حافظهها موجود نیست.
باید به خاطر داشته باشید که حین مشاهدهی مشخصات تلفنهای همراه، اطلاعاتی تحت عنوان رام نوشته نمیشود. بلکه بخشی از حافظه داخلی، توسط نرم افزار، برای حافظه رام اختصاص مییابد.
حافظه داخلی چیست؟
حافظه داخلی تلفن همراه یا Internal Memory، دقیقا همان حافظهای است که برای ذخیرهی تصاویر، فیلمها و سایر انواع دادهها در تلفن همراه استفاده میشود. این حافظه، با استفاده از مموری کارتهای مناسب قابل ارتقا است. حافظه داخلی هم مانند رام، حافظهای دائمی است و با قطع برق اطلاعات موجود در آن از بین نمیرود.
اطلاعات موجود در حافظه رام غیر قابل تغییر هستند، در حالی که اطلاعات موجود در حافظه داخلی، امکان تغییر را دارند. هر چه حافظه داخلی اسمارت فونی بیشتر باشد، امکان ذخیرهی تصاویر، ویدیوها، متون و دیتاهای مرتبط با نرم افزارها (مانند دیتای بازیهای با گرافیک بسیار بالا) هم افزایش مییابد.
همان طور که ذکر کردیم، در تلفنهای همراه هوشمند، به جای استفاده از رام، بخشهایی از حافظهی داخلی توسط نرم افزار، به حالت “فقط خواندنی” تغییر داده شده و تحت عنوان رام استفاده میشوند. به همین خاطر است که در بخش مشخصات تلفنهای همراه هوشمند، عبارتی با نام رام وجود ندارد. به عبارت دیگر، بخشی از حافظهی داخلی برای حافظهی رام رزرو شده است و تحت عنوان حافظه “read-only” استفاده میشود.
مموری چیست؟
اگر بخواهیم از لحاظ معنایی به این کلمه نگاه کنیم، مموری یا Memory معادل کلمهی حافظه در زبان فارسی است. اتفاقا، مموری از لحاظ سخت افزاری هم به همین شکل استفاده میشود. برخی از تلفنهای همراه هوشمند، دارای حافظه داخلی کمی هستند و به همین منظور نمیتوانند تمام اطلاعات مورد نیاز کاربر را در خود ذخیره کنند. این جا است که می توان روی کمک مموری یا حافظه خارجی حساب کرد.
این سخت افزارها، به عنوان حافظههایی در نظر گرفته میشوند که به شکل خارجی به اسمارت فون متصل میشوند. این حافظهها دارای ظرفیتهای متفاوتی هستند که از جمله پر کاربردترین آنها می توان به مموریهای ۱۶ و ۳۲ گیگابایتی اشاره کرد. البته انواع کم ظرفیتی هم در گذشته موجود بودند، ولی با پیشرفت تکنولوژی و تلفنهای همراه، از رده خارج شدند.
مموریهای خارجی یا کارتهای مموری، قابلیت اتصال به تلفن همراه را دارند و میتوانند حافظه مورد استفاده توسط کاربر را ارتقا و افزایش دهند. اما حداکثر ظرفیت قابل استفاده برای هر تلفن همراه با تلفن همراهی دیگر، یکسان نیست. به طور مثال یک تلفن همراه میتواند کارتهای حافظهی تا ۱۲۸ گیگابایتی را استفاده کند.
در حالی که تلفن همراهی دیگر، مموری بیشتر از ۶۴ گیگابایت را نمیتواند شناسایی کند. نکتهی مهم در مورد کارتهای حافظه یا مموری در این است که برخی از مدلهای اسمارت فونها مانند سری گوشی های آیفون شرکت اپل، اصلا جایگاهی برای وارد کردن کارت حافظه ندارند. حین خرید چنین محصولاتی باید به خاطر داشته باشید که در صورت پر شدن حافظه داخلی، امکان استفاده از کارت حافظه وجود ندارد. بنابراین باید انتخاب متناسب با مصرف خود داشته باشید.
کلام آخر
هر کدام از حافظههای توضیح داده شده در متن، کاربردهای خاصی دارند که در توضیحات به آنها اشاره کردیم. اما کاربردهای دیگری هم برای آنها وجود دارند که باید حین خرید اسمارت فون به آنها هم توجه کرد. به طور مثال، اگر تصمیم بر انجام بازیهای سنگین در اسمارت فون دارید، باید اسمارت فونهای دارای رم و حافظه داخلی بالا را انتخاب کنید. این مطلب همچنین برای انجام کارهای گرافیکی مانند ویرایش تصاویر نیز صادق است.
در نهایت، اگر سرعت بالای تلفن همراه برایتان ارزش ویژهای دارد، باید به دنبال تلفنهای همراه دارای رم بالا باشید.
منبع: Androidcentral + Androidpit + Gearbest
۰ دیدگاه