بررسی هواوی Y9s

Y9s یکی از جدید ترین گوشی های میان رده بازار می باشد که به نوعی یک شگفتی برای طرفداران هواوی به شمار می آید. چرا که این گوشی با وجود معرفی بعد از تحریم هواوی در جنگ اقتصادی آمریکا و چین، همچنان از سرویس های گوگل استفاده می کند و به نظر می رسد هواوی موفق به دور زدن این تحریم ها شده است.

در واقع مشابه چیزی که در آنر 9 ایکس دیدیم، به نظر می رسد که گوشی Y9s نیز قبل از خارج شدن گوگل از تولیدات هواوی، به تولید رسیده و این موضوع در نهایت خبر خوشحال کننده ای برای طرفداران هواوی می باشد که می توانند در این گوشی نیز از سرویس های گوگل استفاده نمایند.

از این موارد که بگذریم، هواوی Y9s یک محصول جذاب با ویژگی هایی مثل نمایشگر کم حاشیه، دوربین سه گانه، باتری بزرگ و دوربین سلفی پاپ آپ می باشد که برای رقابت با محصولاتی مثل ردمی نوت 8 و گلکسی A51 (بررسی) روانه بازار شده است. برای آشنایی بیشتر با این محصول و ارزیابی عملکرد آن در دنیای واقعی، در ادامه همراه سایمان دیجیتال باشید.

طراحی

هواوی Y9s از زبان طراحی مشابه بکار رفته در Y9 Prime 2019 و آنر 9 ایکس استفاده می کند. بدنه این گوشی از ساختار شیشه و آلومینیوم استفاده می کند که حس و حال خوبی به کاربر منتقل می کند و تنها دو رنگ برای آن در نظر گرفته شده است که مشکی و کریستالی می باشد.

شیشه پشتی Y9s دارای لبه های خمیده می باشد که در دست گرفتن آن را آسان تر می کند؛ اما به طور کلی باید در نظر داشته باشید که با توجه به وزن 206 گرمی و نمایشگر بزرگ 6.6 اینچی، استفاده از آن با یک دست، کار ساده ای نمی باشد. همچنین به دلیل عرض زیاد 77.2 میلی متری بدنه، در زمینه ارگونومی نمی توان نمره بالایی برای این گوشی در نظر گرفت.

به لطف استفاده از دوربین سلفی پاپ آپ، در قسمت جلوی این گوشی شاهد قرار گیری نمایشگر 6.6 اینچی با حاشیه های بسیار کوچک هستیم که هیچگونه بریدگی، ناچ یا سوراخی در آن به چشم نمی خورد. در حاشیه بالایی این نمایشگر، اسپیکر مکالمه و برخی از سنسور ها قرار گرفته اند و برخلاف بیشتر میان رده های امروزی، Y9s از حسگر اثر انگشت روی نمایشگر استفاده نمی کند.

در حقیقت هواوی برای این گوشی، سنسور اثر انگشت خازنی در نظر گرفته است که با کلید پاور یکپارچه بوده و روی لبه سمت راست دستگاه قرار دارد و به گفته آن ها، این سنسور می تواند در عرض 0.3 ثانیه احراز هویت را انجام دهد. در دنیای واقعی هم این موضوع قابل تائید است و این سنسور در بیشتر موارد توانست در کسری از ثانیه انگشت را شناسایی کند.

بد نیست بدانید که با نگه داشتن این کلید به مدت 1 ثانیه، می توان به دستیار صوتی دسترسی داشت و نگه داشتن طولانی تر آن، امکان خاموش کردن دستگاه را در اختیار می گذارد. روی لبه سمت راست دستگاه، علاوه بر کلید پاور، کلید تنظیم حجم صدا نیز قرار دارد که از کیفیت مطلوبی برخوردار می باشد و در سمت مقابل، شاهد قرار گیری هیچ اجزایی نیستیم.

روی لبه بالایی Y9s یکی از مهمترین ویژگی های این گوشی، یعنی، دوربین سلفی پاپ آپ به چشم می خورد که در مدت زمان مناسبی، سنسور 16 مگاپیکسلی را برای عکاسی سلفی، در اختیار می گذارد و خوشبختانه موتور بکار رفته در این گوشی، صدایی پایین تر از نمونه های بکار رفته در گوشی هایی مثل گلکسی A80 و Mi 9T دارد. مورد دیگری که در این قسمت قرار داده شده است، درگاه سیمکارت می باشد که نشان می دهد این گوشی از دو سیمکارت به طور همزمان پشتیبانی می کند. البته باید در نظر داشته باشید که جایگاه سیمکارت دوم، با کارت حافظه مشترک می باشد و امکان استفاده از دو سیمکارت و کارت حافظه به صورت همزمان وجود ندارد.

نکته بعدی در مورد طراحی Y9s ، حفظ جک 3.5 میلی متری صدا می باشد که به همراه درگاه USB Type-C، میکروفون مکالمه و اسپیکر تک کاناله، روی لبه پایینی قرار گرفته است.

نمایشگر و اسپیکر

همانطور که در قسمت بالا اشاره کردیم، هواوی وای 9 اس از نمایشگر بزرگ 6.59 اینچی استفاده می کند. این نمایشگر از نوع IPS LCD می باشد که هواوی به دلیل نبود بریدگی و حاشیه های بزرگ، نام Ultra full View را برای آن در نظر گرفته است.

مطابق انتظار، این نمایشگر از رزولوشن 2340×1080 بهره می برد که تراکم پیکسلی بسیار خوب 391ppi را در نسبت تصویر 19:5:9 در اختیار می گذارد و این تراکم پیکسلی برای مشاهده انواع محتوا با وضوح بالا، کاملا کافی می باشد. همچنین، هواوی امکان تغییر رزولوشن را در میان رده جدید خود قرار داده و کاربران می توانند در صورت نیاز به ذخیره انرژی، وضوح تصویر را به اچ دی پلاس، کاهش دهند.

حداکثر روشنایی پنل بکار رفته در Y9s، حدود 470 نیت می باشد که این رقم در دو حالت دستی و خودکار، تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد و به طور کلی استفاده از این گوشی در محیط های روشن، بدون مشکل خاصی، میسر می باشد. با این حال باید در نظر داشته باشید که نمایشگر Y9s در رده قیمتی خود، بهترین نمونه موجود در بازار نمی باشد و این موضوع در هر دو بخش روشنایی و کنتراست برای آن صدق می کند.

به صورت پیش فرض، حالت نمایشگر روی vivid قرار داده شده است که رنگ های شاداب و البته کمی اشباع شده را به نمایش می گذارد. در این حالت، نمایشگر Y9s فضای رنگی DCI-P3 را پوشش می دهد و دقت رنگ ها در این حالت تعریف چندانی ندارد. با این حال، با قرار دادن دمای رنگی روی Warm تا حدودی می توان این موضوع را بهبود بخشید.

اما اگر جزو افرادی هستید که دقت رنگ برای شما از اهمیت زیادی برخوردار است، در اینصورت می توانید حالت نمایشگر را به Normal تغییر دهید که در آن فضای رنگی پنل، به sRGB تغییر کرده و دقت رنگ ها به شکل چشمگیری افزایش پیدا می کند.

از سایر ویژگی های در نظر گرفته شده برای نمایشگر هم می توان به قابلیت EYE comfort برای فیلتر کردن نور آبی و Smart Resulation برای تغییر خودکار رزولوشن بر اساس شارژ باتری، اشاره کرد.

برای گوشی Y9s همانند سایر میان رده ها، اسپیکر تک کاناله در نظر گرفته شده است که در تست پخش موسیقی، توانست به صورت میانگین خروجی 73 دسی بل را ثبت کند. این رقم تقریبا مشابه با بیشتر گوشی های همرده می باشد؛ اما این اسپیکر در بخش تفکیک صدا، عمق بیس، و شفافیت، حرف چندانی برای گفتن ندارد.

دوربین

هواوی وای 9 اس همانند آنر 9 ایکس و پی 30 لایت، به دوربین سه گانه مجهز شده است که دوربین اصلی، فوق عریض و سنجش عمق آن به ترتیب از حسگر های 48، 8 و 2 مگاپیکسلی استفاده می کنند.

سنسور اصلی 48 مگاپیکسلی، از نوع Sony IMX582 می باشد که در پس لنزی با گشودگی دهانه دیافراگم f/1.8 قرار گرفته و از فوکوس خودکار با تشخیص فاز، پشتیبانی می کند. این دوربین مشابه چیزی که در بیشتر دوربین های 48 مگاپیکسلی بکار رفته در اسمارتفون ها دیده ایم، از فیلتر بایر 4 به 1 استفاده می کند که نتیجه آن، خروجی تصاویری با رزولوشن 12 مگاپیکسل می باشد و همانطور که می دانید، استفاده از این روش، تاثیر چشمگیری در کاهش نویز دارد. البته امکان عکاسی با رزولوشن 48 مگاپیکسل هم برای این دوربین در نظر گرفته شده است که در این صورت باید قید استفاده از هوش مصنوعی را بزنید.

دوربین فوق عریض اما، از لنزی به گشودگی دهانه دیافراگم f/2.4 استفاده می کند که زاویه دید 120 درجه ای را در اختیار می گذارد و فاقد فوکوس خودکار می باشد. دوربین 2 مگاپیکسلی بعدی نیز از لنزی با دیافراگم f/2.4 بهره می برد و بد نیست بدانید که این دوربین صرفا برای سنجش عمق کاربرد داشته و به تنهایی نمی تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

در رابط کاربری دوربین همانند گذشته، حالت های مختلف از جمله حالت پرتره، فیلمبرداری و … در نواری که بالای دکمه شاتر است چیده شده اند و از قسمت بالا نیز می توان به تنظیمات دوربین دسترسی داشت. حالت دستی یا Pro هم می تواند کنترل مناسبی روی مواردی چون ایزو، فوکوس، سرعت شاتر، نور و … را در اختیار قرار دهد؛ اما متاسفانه حالت HDR (همچنان) در منوی More قرار گرفته دارد.

مشابه بیشتر گوشی های اخیر هواوی، شاهد استفاده از هوش مصنوعی برای تشخیص صحنه ها در این گوشی هستیم که با آیکون Ai در رابط کاربری فعال می شود. به گفته هواوی، وای 9 اس قادر به تشخیص صحنه ها در 22 دسته بندی مختلف می باشد و همچنان، تغییرات ایجاد شده مربوط به مواردی چون افزایش کنتراست و اشباع کردن رنگ ها می باشد که نتایج مصنوعی را در اختیار می گذارد.

کیفیت تصاویر

عکس های گرفته شده با دوربین اصلی Y9s در محیط های روشن از کیفیت خوبی برخوردار هستند اما این کیفیت بهترین نمونه موجود در بازار نمی باشد. تصاویر ثبت شده با این دوربین دارای جزئیات متوسط و کنتراست معمولی می باشد که رنج داینامیکی آن ها چندان وسیع نمی باشد. با این حال، نویز آن ها به خوبی کنترل می شود و در اغلب موارد، نور سفید با دقت بالایی تنظیم می شود. اما به طور کلی می توان گفت که انتظارات از سنسور 48 مگاپیکسلی سونی بیشتر است.

همانطور که در قسمت بالا اشاره کردیم، امکان عکاسی در رزولوشن 48 مگاپیکسل هم وجود دارد. اما باید در نظر داشته باید که استفاده از این حالت، نه تنها پیشرفت چندانی در جزئیات ایجاد نمی کند، بلکه زمان ثبت هر عکس به 1 الی 2 ثانیه افزایش پیدا می کند و حجم فایل ذخیره شده نیز بیشتر می باشد. بنابراین همانطور که خود گوشی پیشنهاد می کند، بهتر است در رزولوشن 12 مگاپیکسلی اقدام به عکاسی کنید.

عکس های ثبت شده با دوربین فوق عریض اما به طور خودکار دارای گوشه های اصلاح شده هستند؛ ولی به طور کلی کیفیت آن ها پایین تر از دوربین اصلی می باشد. مشابه بیشتر دوربین های فوق عریضی که در گوشی های میان رده امروزی دیده ایم، این دوربین عکس هایی با جزئیات پایین، کنتراست پایین و رنج داینامیکی متوسط به ثبت می رساند که دقت رنگ های آن پایین تر از دوربین اصلی می باشد. با این حال، وجود این دوربین در یک محصول میان رده، برای افزایش خلاقیت و اشتراک چند عکس در شبکه های اجتماعی، کاربردی می باشد ولی به طور کلی نباید حساب زیادی روی کیفیت آن باز کنید.

در زمینه عکاسی در محیط های کم نور، دوربین اصلی در رزولوشن 12 مگاپیکسل، عکس هایی با رنگ های زنده ثبت می کند که نور آن ها به خوبی تنظیم می شود. با این حال میزان جزئیات چندان زیاد نمی باشد که دلیل آن هم الگوریتم های کاهش نویز می باشد.

برای دوربین اصلی، یک حالت شب در نظر گرفته شده است که با ترکیب چند عکس در نوردهی های مختلف، خروجی بهتری را در اختیار می گذارد. در حقیقت، عکس های گرفته شده در حالت شب، دارای جزئیات واضح تری هستند که رنج داینامیکی آن ها تا حدودی وسیع تر می باشد و نویز آن ها همچنان به خوبی کنترل می شود.

دوربین فوق عریض اما در محیط های کم نور، عملکرد ضعیفی دارد و با توجه به اینکه حالت شب برای آن در نظر گرفته نشده است، روی کیفیت آن نمی توان حساب چندانی باز کرد.

در نهایت نوبت به عملکرد دوربین 2 مگاپیکسلی می رسد که با سنجش عمق، به کمک دوربین اصلی برای ثبت عکس های پرتره می رود. اما جالب است بدانید که هواوی Y9s فقط قادر به عکاسی پرتره از سوژه های انسانی می باشد و برای عکاسی از اشیاء با پس زمینه بلور شده، می توان از حالت Aperture استفاده کرد. دقت تشخیص لبه های سوژه در این گوشی، رابطه مستقیمی با شرایط نوری محیط دارد؛ اما به طور کلی افکت بوکه حالت مصنوعی دارد و البته جلوه های مختلفی هم برای آن می توان در نظر گرفت.

دوربین سلفی سنسور 16 مگاپیکسلی مجهز شده و از لنزی با گشودگی دهانه دیافراگم f/2.2 استفاده می کند. در محیط هایی با نور کافی، این دوربین عکس هایی با جزئیات متوسط به ثبت می رساند که دارای رنگ های دقیقی هستند و مطابق انتظار در محیط های کم نور از میزان جزئیات آن ها کاسته می شود. همچنین این دوربین از قابلیت عکاسی پرتره پشتیبانی می کند که دقت آن در زمینه تشخیص لبه های سوژه، متوسط ارزیابی می شود.

ناگفته نماند که دوربین اصلی هواوی وای 9 اس قادر به فیلمبرداری فول اچ دی در دو نرخ فریم 30 و 60 می باشد و دوربین فوق عریض، تنها با 30fps فیلمبرداری می کند و هیچ یک از دوربین ها از لرزشگیر دیجیتالی پشتیبانی نمی کنند.

سخت افزار

گوشی هواوی Y9s از تراشه کرین 710F استفاده می کند. این تراشه شاید در ابتدا نسخه پیشرفته تری از تراشه کرین 710 به نظر بیاید؛ اما در واقع تفاوتی بین آن ها وجود ندارد. در حقیقت تفاوت اصلی این دو تراشه به استفاده از روش FCCSP برای بسته بندی ماژول های تراشه در 710F بر می گردد و در زمینه عملکرد شاهد عملکرد یکسانی از آن ها خواهیم بود.

گذشته از این موارد، به نظر می رسد هواوی با استفاده از این تراشه موفق به استفاده از سرویس های گوگل شده و دلیل عدم استفاده آن ها از تراشه جدید تر، به این خاطر بوده است که نشان دهند این گوشی قبل از محدودیت های آمریکا در ارائه سرویس های گوگل برای هواوی، ساخته شده است.

این تراشه دارای پردازنده مرکزی هشت هسته ایِ متشکل از 4 هسته قدرتمند cortex-A73 و 4 هسته کم مصرف cortex-A53 می باشد که فرکانس کاری آن ها به ترتیب 2.2 و 1.7 گیگاهرتز بوده و از معماری Big.Little آرم استفاده می کنند. جالب است بدانید که این پردازنده مرکزی (CPU) دقیقا مشابه با نسخه های بکار رفته در کایرین 960 و 970 می باشد؛ با این تفاوت که فرکانس کاری هسته های پردازشی در کایرین 710، پایین تر است.

پردازنده گرافیکی اما از نوع ARM Mali-G51 MP4 می باشد که قدرت پردازشی آن، در مقایسه با برخی از تراشه های میان رده دیگر، پایین تر است. با این حال، این پردازنده گرافیکی باعث شده است که کایرین 710 در زمینه پردازش های گرافیکی ، حدود 1.3 برابر قدرتمند تر از نسل قبلی بوده و مصرف باتری آن نیز تا 2 برابر بهبود داشته باشد. همچنین گفتنی است که این تراشه از مدیریت حافظه رم دوکانه LDDR4 پشتیبانی می کند و مودم LTE بکار رفته در آن، حداکثر سرعت دانلود 600 مگابیتی و حداکثر سرعت آپلود 150 مگابیتی را در اختیار خواهد گذاشت.

تراشه بکار رفته در Y9s در کنار 6 گیگابایت حافظه رم، به خوبی از پس انجام کارهای روزمره بر خواهد آمد و هواوی بر اساس روند امروزی بازار، حافظه داخلی را به 128 گیگابایت افزایش داده است که نگرانی از پر شدن حافظه را تا حدودی زیادی برطرف خواهد کرد.

بنچمارک های گرفته شده از این گوشی نشان می دهند که تراشه کرین 710F در زمینه پردازش تک هسته ای و چند هسته ای، عملکردی مشابه با اگزینوس 9611 بکار رفته در گوشی هایی مثل گلکسی A51 و A50s دارد و امتیاز آن پایین تر از تراشه هایی مثل اسنپدراگون 710 یا اسنپدراگون 670 می باشد.

پردازنده گرافیکی Mali-G51 MP4 نیز همچنان می تواند امتیاز های خوبی را در بنچمارک های مرتبط کسب کند، اما به طور کلی عملکرد آن را نمی توان به خوبی پردازنده گرافیکی بکار رفته در تراشه هایی مثل اسنپدراگون 710 یا اگزینوس 9611 دانست.

در نهایت گفتنی است که گوشی هواوی Y9s از قدرت کافی برای اجرای بازی های سنگینی مثل آسفالت 9 و … برخوردار است؛ اما نباید انتظار داشته باشید که این بازی ها در کیفیت حداکثر، با نرخ فریم بالا به اجرا در بیایند. همچنین این گوشی به خوبی از پس انجام امور وزانه بر می آید و به ندرت شاهد لگ و تاخیر در آن بودیم. سیستم خنک کننده نیز عملکرد بسیار خوبی دارد و حین اجرای بازی ها و بنچمارک ها، شاهد افزایش دما به صورت غیر طبیعی نبودیم.

نرم افزار

هواوی Y9s با اندروید 9 روانه بازار شده و متاسفانه خبری از اندروید 10 در کار نمی باشد؛ اما با توجه به اینکه گوشی هایی مثل پی اسمارت Z، اندروید 10 را دریافت کرده اند، انتظار می رود که این گوشی نیز در آینده نزدیک به آخرین نسخه سیستم عامل اندروید آپدیت شود. این گوشی از رابط کاربری EMUI 9.1 استفاده می کند که تجربه ای مشابه با گوشی های اخیر هوآوی (به جز میت 30 و میت 30 پرو) در اختیار می گذارد و همانطور که گفتیم، دسترسی کامل به سرویس های گوگل و پلی استور در آن وجود دارد.

همانند تمام دستگاه هایی که از رابط کاربری EMUI استفاده می کنند، در این گوشی نیز برای صفحه قفل می توان از حالت مجله ای استفاده کرد. حالت مجله ای در واقع صفحه قفل را از یکنواختی در می آورد و با عوض کردن تصویر پس زمینه در دسته بندی های مختلف مثل طبیعت، فضای شهر، ماشین و …، روح تازه ای به آن می بخشد. همچنین با کشیدن انگشت از قسمت پایین صفحه قفل به سمت بالا، می توان به میانبر ها و برخی ابزار ها مثل روش کردن فلاش، ماشین حساب و … دسترسی داشت.

در صفحه اصلی رابط کاربری Y9s اپلیکیشن های پیش فرض نصب شده و ویجت ها را مشاهده خواهید کرد. به صورت پیش فرض تمام این اپلیکیشن ها و ویجت ها در صفحه اصلی چیده می شوند و هیچ منوی جداگانه برای اپلیکیشن ها در نظر گرفته نشده است. اما خوشبختانه از قسمت تنظیمات می توان منوی اپلیکیشن ها را فعال کرد تا رابط کاربری حس و حال اندرویدی بیشتری داشته باشد.

با کشیدن انگشت به سمت راست، رابط کاربری هواوی، صفحه گوگل فید را در اختیار می گذارد که در آن علاوه بر امکان جستجو، برخی از اخبار مهم به نمایش گذاشته می شود. کشیدن انگشت به سمت پایین نیز، منوی جستجوی در رابط کاربری را در اختیار می گذارد.

منوی تنظیمات در EMUI 9 با گزینه های کمتر و البته چینش منطقی تر، باز طراحی شده است. یک سیستم جدید دیجیتال بالانس نیز به این رابط کاربری افزوده شده است که در واقع اطلاعاتی از نحوه استفاده کاربر از گوشی را در اختیار می گذارد.

از دیگر قابلیت های این رابط کاربری می توان به App Twin و File Safe که قبلا نیز در گوشی های سامسونگ دیده بودیم اشاره کرد. همچنین با بزرگ تر شدن ابعاد گوشی های هوشمند امروزی، استفاده با یک دست از این گوشی ها به راحتی گذشته نمی باشد، ولی هواوی با حذف نوار ناوبری و جاگزین کردن آن با ژست های شناور و قرار دادن قابلیت های کاربری ONE Handed در منوی تنظیمات تا حدودی به استفاده تک دستی از گوشی ها کمک کرده است.

همچنین این نسخه از رابط کاربری هواوی در مقایسه با نسل قبلی، بهبود های خوبی به خود دیده و به گفته هواوی، سرعت باز شدن اپلیکیشن ها در آن تا 51 درصد و همچنین پاسخگویی سیستمی آن نیز تا 42 درصد بهبود داشته است. با این حال، این تغییرات ایجاد شده در استفاده روز مره چندان محسوس نیستند و رابط کاربری هواوی همچنان با بهترین های بازار، فاصله دارد.

باتری

هواوی Y9s همانند آنر 9 ایکس و Y9 2019 از باتری بزرگ 4000 میلی آمپر ساعتی استفاده می کند. این باتری بزرگ در تست پخش مداوم ویدئو حدود 13 ساعت دوام می آورد که رکورد بسیار خوبی بوده و بر اساس تجربه می توان گفت که در استفاده ترکیبی و نیمه سنگین، به راحتی می تواند یک الی یک و نیم روز را همراه کاربر باشد. البته باید در نظر داشته باشید که شارژدهی یک محصول با توجه به نوع استفاده هر فرد می تواند متفاوت باشد.

اما باتری این گوشی، همان قدر که آهسته خالی می شود، به همان قدر آهسته نیز شارژ می شود. متاسفانه بر خلاف بیشتر میان رده های موجود در بازار، این گوشی از شارژ سریع پشتیبانی نمی کند و در داخل جعبه آن نیز، شارژ 10 واتی قرار داده شده است که به وسیله آن می توان در عرض نیم ساعت، حدود 25 درصد باتری را شارژ کرد. شارژ کامل دستگاه نیز، زمانی بیشتر از 2 ساعت نیاز دارد که Y9s را یک پله پایین تر از برخی رقبا مثل گلکسی A51 و ردمی نوت 8 قرار می دهد.