بررسی گلکسی اس 10 لایت

همانطور که می دانید، سامسونگ یکی از اصلی ترین بازیگران دنیای گوشی های اندرویدی می باشد و گوشی های پرچمدار این شرکت، هر ساله با قابلیت های جدید، توقعات و انتظارات جدیدی را به وجود می آورند. اما یک پله پایین تر از گوشی های پرچمدار، یعنی جایی که شرکت هایی مثل وان پلاس و شیائومی با تولید محصولاتی با مشخصات بالا و قیمت پایین، توانسته اند سهم زیادی از بازار را به خود اختصاص دهند، دقیقا جایی است که سامسونگ تا کنون سیاستی برای رقابت در آن نداشته است. اما امسال با تولید گوشی هایی مثل گلکسی اس 10 لایت و گلکسی نوت 10 لایت، به نظر می رسد سامسونگ فکرهایی برای جذب کاربران این بازار در سر دارد.

اما شاید برای شما هم سال ایجاد شده باشد که با وجود گوشی گلکسی S10e به عنوان نسخه ارزان تر سری اس10، گلکسی اس 10 لایت چه نقشی در این خانواده دارد. در حقیقت باید گفت که گلکسی S10e پیش از اینکه به عنوان نسخه ارزان قیمت شناخته شود، در واقع به عنوان نسخه کامپکت یا کوچک پرچمداران سری اس 10 شناخته می شود که علاقه مندان به گوشی های خوش دست را مورد هدف قرار داده بود.

Galaxy S10 Lite اما دستگاهی با ترکیب قابلیت های پرچمداران و میان رده ها می باشد که اندازه ای بزرگ تر و البته قیمتی پایین تر از گوشی های سری اس 10 دارد. این گوشی از تراشه پرچمدار در کنار نمایشگر سوپر آمولد پلاس استفاده می کند و حتی انتظار می رود در برخی زمینه ها مثل باتری و سرعت شارژ، عملکردی بهتر از سری اس 10 داشته باشد. با این حال، نسخه لایت، تفاوت هایی با نسخه اصلی دارد که با قیمت پایین تر روانه بازار می شود. در ادامه به شرح این تفاوت ها و بررسی گلکسی اس 10 لایت خواهیم پرداخت. همراه سایمان دیجیتال باشید.

طراحی

گلکسی اس 10 لایت ، ظاهری آشنا اما متفاوت دارد. این گوشی شاید جزو خانواده سری اس 10 باشد، اما ظاهری متفات با تمام اعضای آن دارد. بدنه S10 Lite ساختاری شیشه و فلزی دارد اما بد نیست بدانید که پنل پشتی با وجود منتقل کردن حس و حال شیشه، ساختاری از جنس پلاستیک دارد و سامسونگ اسم Glasstic را برای آن در نظر گرفته است.

ابعاد بدنه اس 10 لایت ۱۶۲٫۵x۷۵٫۶x۸٫۱ میلی‌متر می باشد که نشان می دهد از نظر ارتفاع، عرض و ضخامت از گوشی گلکسی اس 10 پلاس بزرگتر می باشد. وزن گوشی هم حدود 10 گرم بیشتر بوده و به 186 گرم رسیده است. با این وجود، با در نظر گرفتن نمایشگر بزرگتر و باتری حجیم تر در گلکسی اس 10 لایت می توان از این موارد به راحتی چشم پوشی کرد. همچنین لبه های خمیده پنل پشتی، استفاده از گوشی را آسان تر می کند و جنس این پنل، به نوعی است که لغزندگی کمتری در مقایسه با شیشه دارد و مقاومت آن در برابر شکستن بیشتر است.

با این حال باید در نظر داشته باشید که مقاومت Glasstic در برابر خط و خش، به خوبی شیشه نیست و برای جلوی گیری از خط و خش، بهتر است از کاور های محافظ استفاده کنید.

در قسمت پشتی، مشابه چیزی که در گلکسی اس 10 و اس 10 پلاس دیده بودیم، از دوربین سه گانه بهره گرفته شده است که البته نحوه چینش آن، کاملا متفاوت می باشد. در حقیقت دوربین سه گانه گلکسی اس 10 لایت در داخل ماژول مستطیلی بزرگی قرار گرفته است که در داخل این ماژول اجزای دیگری مثل نوشته Super Steady OIS و فلاش LED نیز به چشم می خورند و این موضوع زبان طراحی این گوشی را به پرچمداران 2020 سامسونگ نزدیک کرده است.

همچنین بد نیست بدانید که این ماژول دوربین کمی بیرون زده از بدنه می باشد؛ اما خوشبختانه این بیرون زدگی در حدی نیست که استفاده از گوشی روی سطوح صاف را تحت تاثیر قرار دهد.

در قسمت جلوی Galaxy S10 Lite از نمایشگر بزرگ 6.7 اینچی استفاده شده است که از سری infinity-O بوده و پنل آن از نوع سوپر آمولد پلاس می باشد. برخلاف چیزی که در سری اس 10 دیده بودیم، حفره نمایشگر در این گوشی در سمت راست نبوده و مشابه گلکسی نوت 10 به قسمت میانی منتقل شده است که به طور کلی محل منسب تری می باشد.

در اطراف این نمایشگر، حاشیه های بسیار باریکی وجود دارد و از این منظر، گلکسی اس 10 لایت قابل مقایسه با پرچمداران اصلی سامسونگ است. در حاشیه بالایی نمایشگر، اسپیکر مکالمه قرار گرفته و سنسور های مجاورت و نور، به زیر نمایشگر منتقل شده اند.

سنسور اثر انگشت گلکسی اس 10 لایت همانند اس 10 و اس 10 پلاس در زیر نمایشگر قرار دارد با این تفاوت که این سنسور از نوع اوپتیکال بوده و خبری از سنسور پیشرفته تر اولتراسونیک در کار نمی باشد. عملکرد این سنسور اثر انگشت یک سر و گردن از تمام سنسور های اوپتیکالی که پیش از این در گوشی های سامسونگ دیده بودیم، بالاتر است و شناسایی انگشت کاربر با سرعت بالایی در آن انجام می گیرد.

در نهایت نوبت به فریم آلومینیومی این گوشی می رسد که همانند نمونه بکار رفته در پرچمدارهای گلکسی اس 10 و نوت 10، جلوه ای براق دارد. در سمت راست این فریم، کلید های پاور و تنظیم حجم صدا قرار گرفته اند و برخلاف سری اس 10، خبری از دکمه اختصاصی بیکسبی در کار نمی باشد. درگاه سیمکارت این گوشی روی لبه سمت چپ قرار دارد که به وسیله آن می توان از دو سیمکارت و یا یک سیمکارت به همراه کارت حافظه، استفاده کرد.

روی لبه پایینی هم درگاه USB Type-C به همراه اسپیکر و میکروفون مکالمه قرار دارد و میکروفون حذف نویز روی لبه بالایی قرار گرفته است. متاسفانه سامسونگ برخلاف چیزی که در سری اس 10 دیده بودیم، جک 3.5 میلی متری را از این گوشی حذف کرده و در داخل جعبه شاهد قرار گیری تبدیل مخصوص Type-C به جک هدفون نیستیم.

در نهایت می توان گفت که گلکسی اس 10 لایت شاید به زیبایی پرچمداران اصلی سامسونگ نباشد، اما از کیفیت ساخت بسیار خوبی برخوردار است و در دست گرفتن آن، حس خوبی به کاربر منتقل می کند. با این حال قابلیت هایی مثل پنل پشتی شیشه ای و استاندارد لازم برای مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار، مواردی است جای خالی آن ها در طراحی این گوشی حس می شود.

نمایشگر

همانطور که همیشه گفته ایم، نمایشگر یکی از نقاط قوت گوشی های سامسونگ در تمام رده های قیمتی به شمار می آید و پنل های اولد این شرکت با پیشرفت ها و بهبود هایی که به خود دیده، کیفیتی مثال زدنی را در اختیار می گذارد. نمایشگر گلکسی اس 10 لایت نیز از قاعده مستثنی نیست و در رده قیمتی خود، قطعا یکی از بهترین نمونه های موجود در بازار محسوب می شود.

سامسونگ برای نمایشگر گلکسی اس 10 لایت، اسم سوپر آمولد پلاس را در نظر گرفته است. دقیقا مشخص نیست که پسوند پلاس در این پنل به چه قابلیتی اشاره دارد؛ اما به نظر می رسد منظور از این پسوند، پشتیبانی از استاندارد +HDR10 می باشد؛ چرا که نمایشگر گلکسی نوت 10 لایت با پشتیبانی از HDR10، از اسم سوپر آمولد استفاده می کند.

از این موارد که بگذریم، در زمینه مشخصات باید بگوییم که نمایشگر این گوشی دارای اندازه 6.7 اینچی با حاشیه های بسیار باریک می باشد که به سبب آن، حدود 88 درصد مساحت قسمت جلو را به خود اختصاص داده است. حفره مخصوص برای قرار گیری دوربین سلفی هم اندازه کوچکتری در مقایسه یا نمونه موجود در گلکسی اس 10 دارد و این حفره به قسمت میانی منتقل شده است که با توجه به نوار نوتیفیکیشن ها در سیستم عامل اندروید، محل مناسب تری به شمار می آید.

رزولوشن پنل این گوشی، 1080×2400 پیکسل می باشد که در نسبت تصویر کشیده تر 20:9، تراکم پیکسلی 394 پیکسل در هر اینچ را در اختیار می گذارد. حداکثر روشنایی نمایشگر گلکسی اس 10 لایت، چیزی بین روشنایی نمایشگر گوشی های پرچمدار و میان رده سامسونگ می باشد. در حالت دستی، روشنایی این نمایشگر به 400 نیت می رسد که این رقم در حالت خودکار تا 700 نیت قابل افزایش بوده و استفاده بدون دردسر در فضاهای باز با تابش مستقیم نور آفتاب را در پی دارد. حداقل نور نمایشگر حدود 2.5 نیت می باشد که در کنا قابلیت فیلتر نور آبی، استفاده آسان در محیط های کم نور را در پی دارد.

در زمنیه دقت رنگ، پنل Galaxy S10 Lite عملکرد فوق العاده ای از خود به نمایش می گذارد. در حالت پیش فرض که نمایشگر روی Natural قرار گرفته است، فضای رنگی sRGB در اختیار قرار می گیرد که در آن رنگ ها با دقت بسیار بالایی به نمایش گذاشته می شوند.

یک حالت دیگر با نام Vivid هم وجود دارد که در آن فضای رنگی به DCI-P3 تغییر کرده و به شادابی رنگ ها افزوده می شود. همچنین در این حالت از دقت رنگ سفید هم کاسته شده و این رنگ کمی متمایل به آبی نمایش داده می شود. با این حال با تنظیم دستی دمای رنگ ها و متمایل کردن آن به Warm، می توان در این حالت نیز رنگ هایی با دقت بالا در اختیار داشت.

اسپیکر و هدفون

یکی از اصلی ترین تفاوت نسخه لایت گلکسی اس 10 با بقیه آن ها، در اسپیکر می باشد. این گوشی بر خلاف سایر اعضای گلکسی اس 10، از اسپیکر مونو استفاده می کند که در لبه پایینی قرار گرفته و خبری از اسپیکر های استریو در کار نمی باشد. این اسپیکر کیفیتی بالاتر از نمونه های بکار رفته در گوشی های میان رده سامسونگ دارد و حجم صدای آن زیاد می باشد، با این حال در زمینه عمق بیس و تفکیک صدا، عملکرد آن را نمی توان به خوبی گوشی های پرچمدار این شرکت دانست.

همانطور که در قسمت طراحی اشاره کردیم، گلکسی اس 10 لایت، فاقد جک هدفون می باشد و به همین منظور، سامسونگ در داخل جعبه، هدفون Type-C قرار داده است. کیفیت این هدفون ها مشابه با نمونه موجود در برخی میان رده های سامسونگ بوده و قابل مقایسه با هدفون های AKG موجود در جعبه پرچمداران این شرکت نمی باشد. بنابراین اگر به دنبال هدفون های حرفه ای هستید، احتمالا باید از گزینه های دیگری استفاده کنید.

دوربین

گلکسی اس 10 لایت همانند اس 10 و اس 10 پلاس، از دوربین سه گانه در قسمت پشتی استفاده می کند؛ با این تفاوت که دوربین ماکرو در آن جایگزین دوربین تله فوتو شده است. دوربین اصلی این گوشی که به نوعی جذابت‎ترینِ آن ها نیز به شمار می آید، از سنسور 48 مگاپیکسلی بهره می برد که در پس لنزی با گشودگی دهانه دیافراگم f/2.0 قرار گرفته است.

این دوربین با استفاده از ترکیب 4 پیکسل و ساخت 1 پیکسل، تصاویر 12 مگاپیکسلی را در اختیار می گذارد؛ اما عامل جذابیت این دوربین، لرزشگیر اوپتیکال جدید سامسونگ با نام Super Steady می باشد که به لنز اجازه می دهد تا با حرکت در 4 محور، اثرات مخرب ناشی از لرزش دست کاربران هنگام فیلمبرداری و عکاسی در محیط های کم نور را کاهش دهد. بنابراین گلکسی اس 10 لایت را می توانیم اولین محصول غیر پرچمدار سامسونگ بدانیم که دوربین آن به لرزشگیر سخت افزاری مجهز شده است.

دوربین فوق عریض این گوشی، ویژگی منحصر به فرد و یا خاصی نداشته و از سنسور 12 مگاپیکسلی بهره می برد که در پس لنزی با گشودگی دهانه دیافراگم f/2.2 قرار گرفته و زاویه دید 123 درجه ای را در اختیار خواهد گذاشت. ناگفته نماند که این دوربین فاقد فوکوس خودکار بوده و از قابلیت هایی مثل عکاسی ماکرو نیز پشتیبانی نمی کند.

در نهایت به دوربین سوم می رسیم که از حسگر 5 مگاپیکسلی برخوردار بوده و به لنز ماکرو مجهز شده است. بنابراین با استفاده از این دوربین می توان روی سوژه ها از فاصله نزدیک (سه الی پنج سانتی متر) فوکوس کرده و تصاویر خلاقانه ای ایجاد کرد.

رابط کاربری دوربین در One Ui 2.0 تغییرات ظاهری کوچکی به خود دیده و اساسا نحوه استفاده از آن، مشابه نسل قبلی می باشد. حالت های مختلف دوربین که روی نواری در بالای دکمه شاتر چیده شده بودند، اکنون حال و هوایی ساده تر و کاربردی تر پیدا کرده اند.

در واقع 3 حالت مهم و پرکاربرد عکاسی، فیلمبرداری، پرتره روی این نوار به چشم می خورند که با سوایپ کردن می توان بین آن ها جا به جا شد و حالت های دیگر مانند پرو، صحنه آهسته، شب و … در داخل منوری More قرار گرفته اند. سوایپ به سمت بالا و پایین نیز جا به جایی بین دوربین سلفی و دوربین پشتی را در اختیار می گذارد و همانند گذشته، عکاسی پرتره با نام لایو فوکوس در این گوشی شناخته می شود که امکان تغییر میزان بلور شدن پس زمینه را قبل و بعد از ثبت تصویر در اختیار می گذارد.

تصاویر 12 مگاپیگسلی ثبت شده با دوربین اصلی در محیط هایی با نور کافی دارای جزئیات خوب و رنگ های شاداب هستند که گستره پویایی آن ها وسیع می باشد. اما در برخی موارد به نظر می رسد که الگوریتم های کاهش نویز، باعث از دست رفتن جزئیات در برخی قسمت ها می شود. با افزایش رزولوشن تصویر به 48 مگاپیکسل، پیشرفت محسوسی در جزئیات تصاویر ایجاد می شود. با این حال باید در نظر داشته باشید که نویز تصاویر در این حالت تا حدودی بیشتر می باشد و رنج داینامیکی در رزولوشن 12 مگاپیکسل، وسیع تر می باشد.

دوربین فوق عریض، تصاویر را مشابه دوربین اصلی رندر می کند و این تصاویر دارای رنگ های شاداب و رنج داینامیکی وسیعی هستند. با این حال میزان جزئیات آن ها را نمی توان به خوبی دوربین اصلی دانست. گوشه های تصاویر 123 درجه ای هم به خوبی اصلاح می شود و شاهد گردی در آن ها نیستیم.

دوربین ماکروی بکار رفته در Galaxy S10 Lite قطعا یکی از بهترین دوربین های اختصاصی ماکرو می باشد که در اسمارتفون های امروزی بکار رفته، مخصوصا زمانی که آن را با دوربین های ماکروی 2 مگاپیکسلی بکار رفته در برخی از گوشی های میان رده مقایسه کنید. این دوربین، قادر به ثبت عکس هایی با جزئیات خوب و واضح می باشد که رنگ های شادابی در آن ها به چشم می خورد. اما نبود لرزشگیر و فوکوس خودکار باعث می شود که در برخی موارد تصاویر به صورت تار ثبت گردد.

گلکسی اس 10 لایت با وجود نداشتن دوربین جداگانه برای سنجش عمق، عملکرد بسیار خوبی در زمینه عکاسی پرتره از خود به نمایش می گذارد و تشخیص سوژه از پس زمینه در آن با دقت بالایی در اکثر موارد انجام می گیرد. همچنین افکت بوکه حالت طبیعی دارد و رنگ پوست افراد با دقت مناسبی ثبت می شود.

در محیط های کم نور، دوربین گلکسی اس 10 لایت به جز در برخی موارد، به طور کلی عملکرد خوبی از خود به نمایش می گذارد. عکس های گرفته شده با این گوشی در چنین محیط هایی دارای رنگ های زنده و نویز پایین می باشد که همین الگوریتم های کاهش نویز در برخی موارد باعث نرم شدن جزئیات می شود. با این حال با HDR خودکاری که این گوشی در هنگام عکاسی در محیط های کم نور اعمال می کند، جزئیات در قسمت های سایه و روشن به خوبی حفظ می شود و شاهد رنج داینامیکی وسیعی هستیم.

 نکته دیگر در مورد عکاسی هنگام شب، حالت Night Mode می باشد با هر دو دوربین اصلی و فوق عریض قابل استفاده بوده و نقش به سزایی در تولید تصاویر بهتر دارد. با استفاده از این حالت، تصاویر تا حدودی روشن تر از حالت عادی ثبت می شوند و جزئیات آن ها تا حدودی واضح تر می باشد.

در نهایت نوبت به دوربین سلفی این گوشی می رسد که از حسگر 32 مگاپیکسلی بهره می برد و این حسگر در پس لنزی با گشودگی دهانه دیافراگم f/2.2 قرار گرفته است که با ترکیب پیکسل ها، تصاویری با خروجی 8 مگاپیکسل در اخیار خواهد گذاشت. البته امکان عکاسی در رزولوشن 32 مگاپیکسل هم وجود دارد.

تصاویر ثبت شده با این دوربین به طور کلی دارای کیفیت بالایی هستند و جزئیات بالایی با رنگ های زنده در آن ها به چشم می خورد. اما در مجموع از یک سنسور 32 مگاپیکسلی می توان انظار جزئیات بیشتری را داشت. در حالت پرتره هم این دوربین عملکرد خوبی از خود به نمایش می گذارد اما در زمینه تشخیص لبه های سوژه، عملکرد آن را نمی توان بهترین دانست.

به لطف استفاده از تراشه پرچمدار، اس 10 لایت قادر به فیلمبرداری 4K تا 30 فریم بر ثانیه و فیلمبرداری فوق آهسته تا 960 فریم بر ثانیه می باشد و جالب است بدانید که دوربین فوق عریض آن نیز قادر به فیلمبرداری 4K می باشد. ویدئوهای 4K ضبط شده با این گوشی دارای جزئیات بسیار خوبی هستند و این موضوع برای هر دو دوربین اصلی و فوق عریض صدق می کند. همچنین برای این گوشی قابلیت هایی مثل live Focus Video و Super Steady video در نظر گرفته شده است که در نوع خود می تواند کاربردی باشد.

سخت افزار

با شنیدن پسوند لایت، احتمالا شما هم حدس خواهید زد که سامسونگ برای کاهش قیمت، سخت افزار ضعیف تری برای این گوشی در نظر گرفته است؛ اما حقیقت برعکس این موضوع می باشد. گلکسی اس 10 لایت، برخلاف پرچمداران سری اس 10، در یک نسخه با تراشه اسنپدراگون 855 روانه بازار شده و خبری از نسخه اگزینوس در کار نمی باشد.

این موضوع احتمالا خبر خوشحال کننده برای برخی افراد بخصوص علاقه مندان به بازی های گرافیکی خواهد بود؛ چرا که تراشه اسنپدراگون 855 در زمینه پردازش های گرافیکی، تا حدودی عملکرد بهتری در مقایسه با تراشه اگزینوس 9820 در اختیار می گذارد. در کنار تراشه اسنپدراگون 855، 8 گیگابایت حافظه رم از نوع LDDR4X و 128 گیگابایت حافظه داخلی از نوع UFS 2.1 برای این گوشی در نظر گرفته شده است که باعث می شود چیزی کمتر از پرچمداران اصلی اس 10، کمتر نداشته باشد.

پردازنده مرکزی (CPU) اسنپدراگون 855 همانند تراشه های بالا رده امروزی (اگزینوس 9820، کرین 990) از 8 هسته پردازشی در 3 کلاستر مختلف استفاده می کند. قدرتمند‌ترین کلاستر پردازشی در واقع از تک هسته Cortex-A76 بهره می برد که حداکثر فرکانس کاری آن، 2.84 گیگاهرتز می باشد. دومین کلاستر قدرتمند نیز از سه هسته مشابه با کلاستر اول استفاده می کند، با این تفاوت که حداکثر فرکانس کاری آن ها، 2.42 گیگاهرتز می باشد. در نهایت نوبت به کلاستر سوم می رسد که از 4 هسته پردازشی Cortex-A55 با حداکثر فرکانس کاری 1.8 گیگاهرتز استفاده می کند و مصرف بهینه تر را به همراه خواهد داشت.

استفاده از معماری جدید باعث شده است که پردازنده مرکزی این تراشه در مقایسه با نسل قبلی، حدود 45 درصد بهبود داشته باشد و بنچمارک های مختلف نشان می دهد که عملکرد آن در زمینه پردازش تک هسته ای با تراشه کرین 980 در یک سطح بوده و در یک رده پایین تر اگزینوس 9820 سامسونگ و A12 اپل قرار می گیرد. اما در زمینه پردازش چند هسته ای، این تراشه قدرتمند تر از تراشه های سامسونگ و هواوی بوده و نزدیک ترین رقیب برای A12 اپل به شمار می آید.

بعد از پردازنده مرکزی، نوبت به پردازنده گرافیکی آدرنو 640 می رسد که از Vulkan 1.1 و گیمینگ HDR پشتیبانی می کند و تست های انجام گرفته نشان می دهد که این پردازنده گرافیکی در مقایسه با نسل قبلی تا 20 درصد قدرتمند تر شده و در حال حاضر قدرتمند ترین نسخه بین تمام تراشه های اندرویدی می باشد.

یک پردازشگر بصری هم برای اسنپدراگون 855 در نظر گرفته شده است که قادر به نقشه برداری عمیق در 60 فریم می باشد که عملکرد بهتر در هنگام اجرای اپلیکیشن های واقعیت افزوده را به همراه خواهد داشت. پردازشگر سیگنالی تصاویر هم بروز شده و قابلیت فیلمبرداری 4K HDR در 60 فریم را در اختیار می گذارد و مصرف انرژی آن تا 25 درصد بهبود داشته است.

مورد دیگر در تراشه اسنپدراگون 855، نسل چهارم موتور هوش مصنوعی می باشد که تجربه استفاده از دستیار صوتی، دوربین، گیمینگ و … را به صورت سریع تر و هوشمند تر در اختیار خواهد گذاشت و عملیات مربوط به هوش مصنوعی تا 3 برابر سریع تر نسل قبلی صورت خواهد گرفت.

نرم افزار

Galaxy S10 Lite به طور پیش فرض با اندروید 10 روانه بازار شده است که نسخه جدید رابط کاربری سامسونگ با نام One Ui 2.0 روی آن نصب می باشد. One Ui 2 در مقایسه با نسل اول که تغییرات اساسی در زمینه تعامل کاربر با رابط کاربری ایجاد کرد، آپدیت بزرگی به شمار نمی آید، با این حال این نسخه از رابط کاربری سامسونگ بهبود هایی به خود دیده است که در ادامه به آن ها اشاره کرد.

این رابط کاربری در زمینه طراحی، تغییرات بزرگی نداشته و استفاده از آن مشابه نسل اول می باشد. شکل آیکون ها در رابط کاربری جدید بدون تغییر مانده و سامسونگ از رنگ های اشباع شده تری در آن ها استفاده کرده است که حس و حال بهتری دارد. انیمیشن های رابط کاربری هم دچار تغییرات کلی شده و اکنون بسیار شبیه به انیمیشن های ios می باشد.

ژست های ناوبری بهبود یافته

سامسونگ در رابط کاربری جدید خود، پشتیبانی از ژست های ناوبری اندروید 10 را به گوشی های خود آورده است؛ اما جالب است بدانید که همچنان امکان استفاده از ژست های One Ui 1 و کلید های ناوبری سنتی وجود دارد. در ژست های جدید One Ui 2، با کشیدن انگشت از سمت پایین به بالا، وارد صفحه هوم خواهید شد و با تکرار همین عمل و نگه داشتن انگشت، می توان به اپلیکیشن های در حال اجرا دسترسی داشت. کشیدن انگشت از گوشه های پایین نمایشگر هم دستیار صوتی گوگل را در اختیار می گذارد و با کشیدن انگشت از طرفین نمایشگر، عمل بازگشت انجام خواهد شد.

حالت تیره پیشرفته تر

سامسونگ با معرفی رابط کاربری One Ui جزو اولین کمپانی هایی بود که حالت تیره را به صورت سیستمی در آورد. اما حالت تیره در نسخه اول رابط کاربری این شرکت تنها مختص برخی اپلیکیشن های سامسونگ و سایر اجزای رابط کاربری بود. در نسخه جدید One Ui، حالت تیره با پشتیبانی سیستمی اندروید 10، پیشرفته شده و اکنون علاوه بر اینکه تمام اپلیکیشن های سامسونگ و بیشتر اپلیکیشن های گوگل از آن پشتیبانی می کنند؛ اپلیکیشن های شخص ثالث مانند اینستاگرام و … نیز از آن پشتیبانی می کنند.

طراحی تمیز تر برای تمرکز بهتر

در رابط کاربری One Ui 2.0 برخی از المان ها کوچک شده و یا محل قرار گیری آن ها تغییر یافته است که به گفته سامسونگ باعث می شود کاربر تمرکز بهتری روی وظیفه اصلی داشته باشد. به عنوان مثال، اعلان تماس و یا تغییر حجم صدا که به صورت پاپ آپ به نمایش گذاشته می شوند، اندازه کوچکتری دارند که از مزاحمت آن ها کاسته است. فولدر اپلیکیشن ها نیز طراحی جدید تری دارد و استفاده از آن با یک دست، آسان تر شده است.

در پنل تنظیمات سریع هم موارد اضافی مانند دستگاه های متصل به بلوتوث، یا سیمکارت های فعال حذف شده و باعث سادگی هرچه بیشتر این قسمت شده اند. از سایر قابلیت های رابط کاربری One Ui 2.0 می توان به Screen Recorder و ویدئوهای سلفی صحنه آهسته اشاره کرد.

باتری

Galaxy S10 Lite در مقایسه با اس 10 و اس 10 پلاس باتری بزرگ تری داشته و مشابه نسخه 5G اس 10، حجم باتری آن 4500 میلی آمپر ساعت می باشد. با توجه به باتری بزرگتر و تراشه 7 نانومتری اسنپدراگون 855، گلکسی اس 10 لایت در زمینه شارژدهی عملکردی بهتر از گلکسی اس 10 پلاس (نسخه اگزینوس) مورد بررسی سایمان دیجیتال در اختیار می گذارد و این گوشی در تست پخش مداوم ویدئو، بیش از 18 ساعت دوام می آورد که رکورد بسیار خوبی به شمار می آید و به طور کلی در زمینه باتری این گوشی را می توان یکی از بهترین های سامسونگ دانست.

در زمینه سرعت شارژ نیز نسخه لایت یک و سر و گردن بالاتر از خانواده سری اس 10 قرار می گیرد. جالب است بدانید که این گوشی از شارژ سریع با توان 45 وات پشتیبانی می کند؛ اما برای استفاده از این سرعت، باید شارژر جداگانه ای تهیه کنید. در داخل جعبه این گوشی، شارژر 25 واتی قرار داده شده است که توان آن حدود 10 وات بیشتر از نمونه قرار داده شده در جعبه سایر اعضای S10 بوده و به وسیله آن می توان در عرض 15 دقیقه، حدود 32 درصد باتری را شارژ کرد. شارژ کامل دستگاه نیز حدود 68 دقیقه طول می کشد که زمان بسیار خوبی ارزیابی می شود. با این حال بد نیست بدانید که این گوشی برخلاف پرچمداران اصلی، از شارژ بی سیم و شارژ بی سیم معکوس پشتیبانی نمی کند.